Ik heb Theo gevraagd of ik bij het inluiden op de Dom aanwezig mag zijn. Dat mag, en dus op de laatste dag van het jaar nog een ritje. Voor ik vertrek stel ik de remmen bij. Het is boven nul, en de ergste meuk is weggespoeld. Ook verwissel ik mijn “Smart Sam” noppenband voor de ”Perfect Moiré”. Als ik eenmaal op weg ben, merk ik dat ik toch nog iets aan de remmen moet doen (de fiets trekt bij remmen wat naar links), maar er valt wel mee te fietsen. De nieuwe dopsleutelset met ratel maakt het vastzetten van de remmen wel veel gemakkelijker.
Het is erg mistig, nog versterkt door mijn bril. Gelukkig is het boven nul, en kan ik met mijn vingers gemakkelijk een tijdelijk helder beeld creeëren. Er wordt al fors geknald, gelukkig nergens vlak voor me, als zijn er wel momenten waarop ik blij ben dat ik wat vroeger ben, en nog niet in het stadium waar alle idioten werkelijk te veel op hebben (van ’t een komt ’t ander, de idiotie vaak ingeleid door de alkohol). Het stinkt op straat. Bij Theo draai ik de ene rem alvast wat verder aan.
Tegen elf uur gaan we naar de Domtoren (route niet op kaart). Ik mag op de Brompton. Makkelijk op hoogte te zetten, en ’t is een fiets, waarschijnlijk beter dan mijn eigen vouwfiets, maar heel prettig fietst het toch niet.
Rond middernacht gaat het vuurwerk letterlijk de mist in. De Salvator slaat precies op tijd, een overweldigende ervaring blijft het. Ik kijk maar weinig buiten, het is te mistig om echt iets te zien. Er zijn een paar flinke knallen van het vuurwerk, oordoppen had ik al in.
Tegen enen vertrekken we weer van de Dom. Er wordt nog flink afgestoken (doppen in, fietsbril op), en ook de hoeveelheid lekke banden zal de komende weken in Utrecht (en de andere steden) flink hoger zijn dan normaal. Ik ben blij dat mijn woon-werk route wat meer buitenom loopt.
Route is ongeveer 18 km. Tracklog was corrupt, track gereconstrueerd uit de terugrit.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Aan het eind van het jaar is er voor velomobilisten een tourtocht, de oliebollentocht. Vorig jaar was ik bij de organisatie betrokken voor de tocht rond Utrecht. Dat was toen al de meest zuidelijke oliebollentocht ooit. Dit jaar zoeken we het nog verderop: Toni organiseert de tocht rond Tilburg.
Ook een overeenkomst met vorig jaar is het weer: het heeft al gesneeuwd. Vorig jaar dooide het een paar dagen voor de tocht, en was de weg in een groot deel van Nederland weer sneeuwvrij. Mede daardoor toch een heel grote opkomst (zeker in combinatie met de centrale ligging van Utrecht). Dit jaar valt de dooi net te laat in, en laten veel rijders zich afschrikken. Voor enkele noordelijke rijders (Wilfred, Nordhorn (Gr), Cees, Hippolytushoef (NH)) en wat minder noordelijke rijders (Theo, Utrecht (Noord), Rob (Purmerend/Mijdrecht)) stel ik mijn huis beschikbaar. Met z’n vijfen vertrekken we om tien over zeven richting Tilburg. De oorspronkelijke vertrektijd was bijna een uur later, maar dat levert protest op van de overige deelnemers. Het tempo van Kees is hoger dan dat van de anderen.
Al bij de eerste klim (de Lekdijk, wel meteen een echte kuitenbijter) blijk ik Wilfred zo ver achterop te rijden, dat het later wel erg lang duurt voor hij weer bij is. Ai, sorry Wilfred. De eerste 10 km ken ik al, en dat gaat ook uitstekend, eenmaal langs het Merwede-kanaal schiet het lekker op, bij mij tenminste. Ik had toch wel door dat het ergens niet lekker liep. Bij een passeerplaats wacht ik om de groep weer bijeen te krijgen. Tot mijn verbazing is één van de lichtjes achter me de koplamp van Kees. Dat heeft ’ie snel geflikt vanuit Gouda! Maar Wilfred ligt wel en flink stuk achter. Nu we weer bij elkaar zijn, vertrek ik rustig, en probeer dit keer de hele groep in het vizier te houden. Vlak voor Arkel komt Kees melden dan Wilfred het toh wel heel moeilijk heeft. Ik wil eigenlijk niet langzamer fietsen, dan krijg ik het te koud. Wilfred meldt echter een hoge temperatuur van zijn motor. Ai, is er iets mis met de motor na zijn tocht uit het Noorden van gisteren? Nee, gelukkig is de oplossing simpel: altijd je banden controleren als het moeilijker gaat. Eerst oppompen, en op de brug over de Boven Merwede toch maar vervangen. Dat vertrekt wel makkelijk, maar is ook erg windering. Ik rij alvast naar beneden om even wat te lozen.
Even later kunnen we verder, en rijden we over schone wegen langs de A27. Even voorbij Nieuwendijk komen we de eerste klinkers tegen, we zitten tenslotte al in Noord Brabant. Uit mijn fiets komt een hoop herrie, te horen boven het lawaai van de klinkers. Even later iets dat nog het meest lijkt op een hoop glasgerinkel. Ik heb ontdekt waar klinkers goed voor zijn: het verwijderen van ijs uit je fiets.
Kees rijdt inmiddels voorop. Bij Sleeuwijk heb ik wat lopen schutteren, en heeft Kees het even overgenomen. Bij Hank gaat hij echter de verkeerde kant op. ’t Is even zoeken, maar dan vinden we al snel de oprit naar de brug over de Bergse Maas.
We nemen de route die we oorspronkelijk verzonnen hadden, dus niet een omweg door Raamsdonksveer. Bij Raamsdonk zelf is er over een afstand van ongeveer 2 km niet geveegd. Dat rijdt zwaar, maar we hoeven niet de fiets uit om te klunen. Theo vraagt wel of het iets rustiger mag. Kees rijdt nog op kop, en heeft alleen de standaard route in de GPS zitten. Die loopt over de weg die door Toni omschreven werd met: “De zuidkant van het Wilhelminakanaal is alleen met een sneeuwscooter begaanbaar”. Ik heb een alternatief dat wel werkt, en neem het in Dongen weer van Kees over. We krijgen hier de volle laag van de klinkers. Op het industrie-terrein heb ik het toch net niet goed uitgezocht. Gelukkig is de omweg kort, en het stukje sneeuw ook. Op het industrie-terrein bel ik Toni dat we er aan komen. Kees doet hetzelfde, als 't nu niet duidelijk is…
Bij ’t Zand is het een vrolijk weerzien met vele bekenden. Voeten opwarmen, kopje thee erin, laatste instructies van Toni, en we kunnen. Ik heb zelf geen foto's gemaakt, dat doen anderen wel. Op de pont (ja, het past) is het eerste grote fotomoment. Hier maakt Kees de grap dat mijn Quest toch echt hoognodig aan zijn eerste kras toe is. Nog geen minuut later gaat mijn voorganger achteruit. Om met z’n allen op de boot te passen zit er maar een paar centimeter tussen. Uiteindelijk valt de schade mee, maar leuk is anders.
Op weg naar Heusden worden we ingehaald door een opgewonden standje in een SUV, die ons werkelijk zeer asociaal vindt. Daarover verschillen we van mening. Met minstens twee ton ijzer en plastic een stel fietsers de stuipen op het lijf jagen, om niet te spreken over werkelijk gevaar, komt op mij veel asocialer over dan het vragen van geduld. Op de brug bij Heusden hebben we nog een lekke band, een limit met een slechte achtervelg. Deze fiets zie ik nog vaker langs de kant staan.
Vlak voor de pauze hebben we even een fotomoment. Echte kasseien in de vesting. Ik zet mijn fiets foor het bordje “Geen fietsen plaatsen”, hij staat tenminste niet in het monument waar het bordje voor bedoeld is. Binnen kan ik even wat uitgebreider praten met de WAW rijder die ik voor hte KNMI zie rijden, hij doet ook IJsselstein-De Bilt, en ik kan hem vragen naar de rotste bocht in mijn thuisrit. Daar is geen elegante oplossing voor, helaas.
Na de pauze duurt het even voordat iedereen weer op gang is. De Limit mag opnieuw het achterwiel repareren. In de sneeuw op het plein is het leuk spelen. Jos probeert wat uit, maar helaas doen de remmen het wel, maar veranderen rollen alleen maar in glijden. Met een doffen knal komt hij tegen mijn achterkant tot stilstand. Gelukkig voor mij: recht van achteren, helaas voor hem met zijn voorkant. Ik heb geen schade, Jos is inmiddels aan het plamuren.
Vanaf Heusden volgt een sterk ingekortte route vanwege de sneeuw. In dit deel van de route zitten ook veel meer stukken over autowegen. Niet altijd prettig, maar H2P1A5L4 is ook vandaag geldig. Wel handig dat we portofoons hebben, Hans kan vanaf de staart waarschuwen voor opgewonden standjes. In Waalwijk volgen we de rijbaan, en staan net als de auto's voor het stoplicht te wachten. Via te protofoons coöordineren we de groep (ik heb er ook eentje van Toni gekregen). Langs Kaatsheuvel (ja, ook het bekende pretpark aldaar) rijden we terug naar Tilburg. Hier rijden we meer over de fietspaden.
Eenmaal in Tilburg wijkt Toni af van de track die ik in mijn GPS heb zitten. We komen uit op de route van de tijdrit uit 2009 . Op ’t Zand volgen de oliebollen en soep. <grapje>Hier was het natuurlijk allemaal om begonnen.</grapje>
Voor de terugweg sluiten Bastiaan en Guus zich bij ons aan. Weer met zes rijders vertrekken we naar het noorden: Theo had al een slaapplaats, en Cees heeft ook een lokale overnachting gevonden. Tot Gorinchem zullen we met z’n zessen fietsen, daarna neemt Kees een groepje mee naar Schoonhoven om ze op weg naar Mijdrecht te sturen.
Als snel blijkt dat ik er iets te veel zin in heb. Om Wilfred niet helemaal te slopen, moet ik vooral wat rustiger optrekken, en niet doorgaan tot de 40. Nogmaals: sorry Wilfred. Op de klinkers is de snelheid automatisch tot gezonde proporties teruggebracht. We kiezen weer voor de 2 km sneeuw, van andere wegen weten we ook niet hoe ze zijn. Langs de A27 is de route eenvoudig en duidelijk. Ook hier laat ik me gaan, en rij wat vlot. Ik laat de groep weer inlopen, en bij een paar wat lastiger stukjes rijden we weer als groep. Over de brug bij Gorinchem nemen we afscheid. Samen met Bastiaan en Guus rij ik richting IJsselstein/Nieuwegein. Dit stuk is gemakkelijk, gewoon het kanaal volgen. Bastiaan rijdt eerst voorop, met een keurige 31 km/uur. Later mag ik voorop omdat ik weet waar we het kanaal moeten verlaten. Ik mag nu wel mijn eigen tempo rijden. Al snel komt de kerstboom in beeld. Ik had Bastiaan uitgenodigd voor wat eten, maar omdat hij wat last heeft van zijn rug kiest hij ervoor om direct naar huis te rijden. Wel wijst hij Guus nog even de weg naar het Amsterdam-Rijn Kanaal om snel naar Almere te komen.
Om ongeveer kwart over acht ben ik weer thuis. Joop & Riet even bellen dat ik er weer ben, douchen, eten, en slapen. Een mooie en lange dag. Toni: ik hoop dat je net zo genoten hebt als ik (en ook dezelfde kick hebt gekregen van het aanvoeren een grote groep velomobielen als ik vorig jaar had). Veel plezier met de Appelflappentoch op de 30ste. Ik kan er niet bij zijn, moet nog wat doen hier.
Route is 194.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Met sneeuw is het altijd spannend of je ergens komt. Dat is zo in de auto, en ook met de trein is je aankomst niet meer zeker. Met een tweewieler kom je er meestal wel, behoudens gladheid. Veel fietspaden hebben ondertussen een schoongereden richel, of zijn gewoon geveegd. Met een trike val je niet om, maar het ploegen overongeveegde paden is toch wel heftig. Maar als je 200 km op een dag wilt rijden, dan wil je niet te veel “klunen”.
Vandaag maar eens kijken hoe het eerste stuk er bij ligt. Dat valt niet tegen.
- Fietspad vooral links laten liggen, en over de weg rijden.
- Zoals verwacht is het mooie toeristische fietspad dwars door het weiland alleen nog met GPS terug te vinden. Kleine opleiding via Radiolaan.
- Weet iemand wat die hobbels vlak achter de Lekdijk zijn? Naast de Radiolaan, Lopik.
- Niet vergeten terug te schakelen bij het naderen van de Lekdijk.
- Nieuwegeinse/IJsselsteinse kant van de Lekbrug is befietsbaar, maar ben wel blij met de kleine spoorbreedte van de Quest (sorry Wilfred). We komen hier wel boven, maar op sommige stukjes moet je zeker met één wiel over de sneeuw. We rijden hier vroeg, dus dat is ijs. Ik heb het over de west-kant.
- Afdaling Lekbrug is een stuk steiler, maar wel goed schoon. Niet vergeten op de brug even de grip te testen, zonder grip wordt het spannend.
- Bij aansluiting van twee veegroutes is ongeveer 10 meter overgeslagen. Kom je op snelheid doorheen, maar dat ook beslist niet overdrijven.
- Tot Helsdingen geen probleem, één wat smallere doorgang, maar ook daar kwam ik zonder problemen tussendoor. Wel uitkijken dat je daar niet op het verkeerde moment gaat fishtailen: beton geeft niet mee.
- Van de Lekdijk af bij Helsdingen is nog leuker (remparachutes aanbevolen).
- Dan kom je op de Bloemendaalseweg (nee, ik ben niet verkeerd gereden). Gaat ook prima.
- De Heicopperweg (Noord/West kant van het kanaal) is een fietspad, onderdeel van de LF7. Geheel niet geveegd. Andere kant van het kanaal is schoon, alternatief dus snel gevonden. Dit zullen we waarschijnlijk bij elke brug even moeten bekijken.
- Verder heb ik niet gekeken, dit was even een lekker ritje.
- Ook met noppenband achter kom ik nog tot 45 km/uur.
- Zonsondergang boven de Lek met besneeuwde oevers is een aangenaam uitzicht.
Ik heb er vertrouwen in, dinsdag wordt een leuke dag. Verwacht geen track voor woensdag, ik zal wel een beetje moe zijn.
Route is 20 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Even naar Heemstede om met Jos, Michel en Ida te overleggen over het vervolg van Ligfiets&. Helaas was Michel ziek, dus het overleg vond plaats met een zeer select gezelschap. Wel nuttig. Helaas een dagje hoofdzakelijk OV, lang leve de vouwfiets (ook al is het een rotding ).
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Dit is de route die de fietsrouteplanner geeft als “makkelijk doorfietsen”. Helaas houdt die even geen rekening met een brakke omleiding in Uithoorn (vooral incompleet aangegeven), en het fietspad onderaan de dijk om Mijdrecht. Mischien dat het prettiger op de Bovendijk fietst, maar onderaan zeker niet. Bij elke afrit moet je het rustig aan doen, omdat je dan even lekker scheef mag hangen. Eenmaal langs de N212 is het grootste leed geleden.
De route gaat netjes om Woerden, maar de achteraf-paadjes hebben slecht en zeer ruw asfalt. Dat remt de snelheid, als de bochten dat niet al doen. Een kort stukje langs de Leidsche Rijn tot Harmelen is weer goed bekend. In Harmelen krijg ik een stukje dwars door een woonwijk, maar dat komt wel keurig uit op een weg langs het dorp. Bij Reijerscop over de A12, ook die brug had ik al eens gehad. Daarna volgt uiteindelij keen mooie: Bij Achthoven moet ik rechts, maar die bocht is echt onmogelijk. Heuvel op Flintstonen is niet prettig. De volgende keer uit zede richting wordt dat dus de noordelijke IJsseldijk. Deze kant komt echter wel heel mooi uit bij het centrum, tenminste voor fietsers, voor auto’s is het geen doorgaande route.
Toch nog een keer knutselen aan de route, er zijn weer vele mogelijkheden. In totaal nu 316 km op de teller, morgen voor het eerst naar het KNMI, in de ochtendspits.
Route is 45.9 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Van Amstelveen naar Spierdijk voor de NVHPV Kaderdag (aan een betere naam wordt gewerkt). ’s Ochtends (te) vroeg vertrokken, en dan lekker door het centrum van Amsterdam. Dat trekt de aandacht. Een paar kroegtijgers zullen wellicht gedacht hebben dat ze spoken zagen. Dat is misschien ook wel een goede daad.
In Noord langs het Noord-Hollands Kanaal, als ik niet de verkeerde afslag neem; dan maar door het parkje. Even verderop een omleiding, met één keer echt onhandig steken. Na dit ongerief gaat alles voorspoedig. Purmerend ben je zo door, en de Beemster is ook rechtuit (af en toe een bocht). Na Avenhorn ben je er al bijna.
De dag wordt gehouden bij Ida, één van de bestuursleden. EEn oude boerderij, met 8 appartementen, en een fraaie moestuin. De discussies zijn levendig, en werken gelukkig wat oud zeer los. Hopelijk leidt dit tot een nauwere samenwerking tussen de verschillende commissies.
Route is 49.7 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
De laatste keer naar de Planetenbaan, vandaag moet ik om 9:30 de sleutel inleveren. Op het laatste stuk moet ik nog even flink aanzetten om op tijd te zijn. Via het RIVM kom ik keurig op tijd aan bij mijn oude huis.
Bij de overdracht is alles in orde, ik heb mijn opvolger het beste gewenst.
Dan kan ik nu ook via het Amsterdam-Rijnkanaal naar Amstelveen. Ik vergeet alleen om m’n GPS weer aan te zetten. Op het stuk Maarssen-Breukelen test ik ook de Quest nog even: 45 km/uur op een paar kilometer. Lekker tempo. Ik heb een track voor Amstelveen-IJsselstein, via Uithoorn en Wilnis. Daarover later meer.
In Amstelveen nog even naar de markt voor klittenband, een reserve buitenband (achter), en een werkende bel. Dat is de Ding-Dong geworden.
Route is 20.0 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Na eerst drie kwartier op Almere Centraal te staan vernikkelen, duurt het ook nog een half uur voordat de bus naar Velomobiel.nl komt. Een bellen hoe ver het is, en lopen. Helaas is OSM niet echt geoptimaliseerd, en stuurt me ongeveer een kilometer om. Gelukkig wel een track voor de weg terug.
Route is 3.1 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Ik heb nog een lamp op mijn slaapkamer nodig, en de raamuitzetten in de werkkamer is kapot. De raamuitzetter hebben ze niet bij de Gamma (het raam draait naar binnen, niet naar buiten). Maar Gerritse zit vlak achter de Gamma, en heeft ’t waarschijnlijk wel. Bijna raak: nu niet, morgen wel.
Dan door naar een lampenspeciaalzaak. Dat blijkt een afknapper: alleen gloeilampen, en een collectie om van te janken. Bij de Formido hadden ze fraaiere lampen. En meteen spotjes besteld, die komen nog.
Route is 11.0 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Met de eerste klusspullen achterop de kar naar mijn nieuwe huis om te beginnen met klussen.
Route is 22.4 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Verjaardag (familie). Heen rij ik op de automatische piloot de verkeerde kant op. Bij Maartensdijk maar even terug naar het track, in Hilversum wil je niet zonder rijden.
Route is 30.6 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Morgen is de LEL (Lelystad – Enkhuizen – Lelystad, over de dijk). Na afloop is bij Marcel een kleine Katoco bijeenkomst.Jos en Hankie nodigen me uit om vanavond al spelletjes te komen spelen. Tot verrassing van Jos kom ik fietsen. Hij zou toch beter moeten weten…
Op zondag de 17de zit ik veel in een auto: eerst naar de LEL (foto’s met toestel van Hankie, toch even wennen, ik mis mijn zoeker), dan weer naar Almere om de rijders onder de douche te zetten, dan terug naar Lelystad om bij de enige vegetarische Chinees eten te halen. Daarna met de trein weer terug.
Route is 43.5 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Op deze schitterende dag moet ik nog even naar mijn nieuwe huis. Even kennis maken met de vorige/huidige bewoners, kijken wat ik wel en niet wil overnemen – in ander nieuws: de hypotheek is er door. Met dit weer is er maar één mogelijkheid, en dat is fietsen.
Bij Rhijnauwen is het erg druk met auto’s. Ga toch fietsen!
Bij de manege (vlak bij de A27) zijn er niet heel verrassend paarden op de weg. Dat is altijd even spannend bij het inhalen. Ik moet zeggen dat ik minder verkeers-makke dieren ben tegengekomen. Kort nadat ik een paard heb ingehaald komt een bestelauto van de andere kant. Deze auto rijdt hard, erg hard voor het betreffende dijkje. Gezien de drukte met fietsers, moet hij al meerdere mensen de stuipen op het lijf hebben gejaagd. Ik gebaar om het rustig aan te doen, want over ongeveer 5 seconden zal hij bovenop een paard zitten. Dat laatste is wat moeizaam gebaren, maar ‘rustig aan’ is niet heel lastig. Als dank krijg ik een middelvinger te zien.
Ik hoop dat het goed is gegaan bij het paard.
De vorige bewoners blijken een vlot jong stel (dat jonge wist ik al uit de verkoopakte), en ik weet nu ook waarom het huis te koop is gezet, en nee: dat zet ik niet hier op het net. We zijn er snel uit, en zij kunnen aan de slag met inpakken. De poort achterin moet breder, is nu maar 90 cm breed.
Op de terugweg is het nog steeds druk met auto’s bij Rhijnauwen.
Route is 44.2 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Na het gebruikelijke opruimen en vegen ga ik weer richting Bilthoven. Het is schitterend weer, zoals dat eigenlijk tijdens het hele weekend het geval was. Er is wel veel regen gevallen, maar die viel ’s nachts. Sander moet dezelfde kant op, en rijdt met mij mee.
Het blijft een aardige route. Vlak voor Bilthoven een paard en wagen voor ons. Na enig zoekwerk en wat communicatie met de bijrijder kunnen we er (ruim) langs. Nog iets dichter bij Bilthoven nadert een ruiter ons over het Fietspad. De vlag van Sander zal niet meehelpen, maar dit beest is wel heel schrikachtig, niet geschikt voor de openbare weg. Bij mij is de vaart er op dat moment een beetje uit. Thuis blijkt waarom: een lekke band op de aanhanger. Toch een keertje uitvissen welke spaken ik nodig heb om er 406 velgen opheen te leggen, in de maat 16" zijn eigenlijk geen goede banden te krijgen.
Route is 23.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Bij het begin van de tocht moeten we nog even wachten op onze koks. Met enige vertraging vertrekken we. Theo en Rob (Brandweer- en AmbulanceQuest) zetten het verkeer stil, en de groep rijdt zeer gediciplineerd en compact, met weinig JoJo effect. Vanwege het late vertrekmoment, en een auto die in de weg staat snij ik een stuk af. Bij het zwembad komen we weer op de route, met meteen een oversteek waar Rob en Theo goed aan de slag kunnen.
Na nog een paar van deze oversteken neem ik in het bos een verkeerde afslag. Omdraaien is met 50 fietsers achter je geen optie, en ik rij door met het vertrouwen dat we wel weer op de juiste route uitkomen. Dat klopt, maar het duurt wel even. Bij het mooiste weiland van de omgeving (vlak voor Valkeveen) zitten we weer op de route. Theo gaat er hier als een speer vandoor, om een lastige oversteek te begeleiden. Hij blijkt de tunnel onder de A1 verkeerd ingeschat te hebben, en datcht dat we die brede weg gelijkvloers moesten oversteken.
Als ik op de dijk naar Naarden rijd, gaat de telefoon. Heel handig zit die nog in m’n tas. Tegen de tijd dat ik ’m te pakken heb, kan ik slechts zien dat Maartje gebeld heeft. Marcel vertelt me in het voorbijrijden dat Hankie een lekke band heeft, en met een klein clubje zelf verder rijdt.
Na de vesting haal ik de minst handige grap van de dag uit. Bij de oversteek nadert er verkeer van rechts. De auto rijdt aarzelend, en langzaam. Ik schat in dat de auto wel stopt, en rij door, tot verrassing van Theo. De auto stopt inderdaad zonder morren, en de groep komt zonder verdere problemen over het kruispunt, om vervolgens bij groen het volgende kruispunt over te kunnen steken.
Ten zuiden van het Naardermeer moet ik zelf wat lozen. De weg is eenvoudig, want geheel recht. Ook een ideaal moment om lekker in te halen, aan de afstanden tussen de track punten kan je aardig zien waar de inhaalrace begon. Nog voor Fort Uitermeer ben ik weer bij. Ook deze oversteek verloopt uitstekend.
Bij het Bergse Pad rijden we achterop een ruiter. Deze kan ook niet verder vanwege een auto met boottrailer. Die gaat aan de kant, en het paard kan er langs. Het oponthoud zorgt er wel voor dat de ruiter ons al gezien heeft, dat is handig. We helpen even later om de boottrailer wat handiger neer te zetten, en kunnen verder. De ruiter gaat even later netjes aan de kant, en de groep kan er langs. De groep is zo groot, dat ze er later (achter mij) vraagt of ze even de ruimte kan krijgen om om te draaien. Aan het eind van het pad wachten we even op de hele groep, om daarna keurig in het afgesproken uur bij de pauzeplaats te zijn.
“De Herberg” werkt niet heel efficiënt met zo’n grote groep, we zitten er vrij lang. Na de pauze rijden we zonder issues (ééen pony, berijdster gaat keurig aan de kant) naar het “Quest pest bochtje”. Waaar dit de vorige keer een beetje mis liep, wachten we nu netjes tot ook degene die iedereen de bocht om helpt er ook weer is. Op de hei ligt een grote groep runderen vlak langs het pad. Voorop is er geen probleem, maar na 30 tot 40 ligfietsen worden de beesten toch wat zenuwachtig. De hoorns zijn groot genoeg om flinke schade te veroorzaken, alles gaat gelukkig goed.
Vlak voor het tunneltje onder de A1 volgt de laatste lekke band van de dag. Volgende keer neem ik de route via de Torenlaan, het laatste klimmetje (weer met ruiter, ook deze gaat heel netjes aan de kant) was voor Marcel net iets te veel: zure benen.
Route is 48.9 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Vrijdag gewoon gewerkt, een rappe hap erin, en dan naar het treffen. Onderweg een paar hindernissen – onder andere een wegopbreking waar geen omleiding aangegeven was. Ik heb hem in elk geval niet gezien. Ook bij Blaricum was het een feest, vandaar de rare slinger.
De barbecue is in elk geval nog warm, het is schitterend weer, en het gezelschap is goed. Ik vermaak me prima, en lig er pas rond twee uur in.
Route is 26.7 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Even ontspanning: een uursrace in Zwolle. Vorig jaar leuk maar met regen, dit jaar ook leuk, en waarschijnlijk ook met regen.
Eerste etappe: naar het station (Utrecht). Ik had beter even naar Amersfoort kunnen fietsen, dat scheelt een overstap, of een half uur wachten.
Route is 6.9 km lang.
Goed: de race. Een uur lang zo hard als je kunt (en het dan ook een uur volhouden). Dat laatste lijk ik in de eerste ronde meteen vergeten, 40+ op de teller. Dat gaat niet goed, en ik doe het al snel iets rustiger. Gewoon op je hartslag rijden, en dan komt het goed. Ondertussen probeer ik Wendy in de gaten te houden in m’n spiegeltje. Vorig jaar wist Wendy me in de laatste bocht in te halen, en dat gebeurt me niet nog een keer. Helaas zal het dit jaar niet zo dicht bij elkaar eindigen, halverwege de race krijgt Wendy pech met haar derailleur .
Een aardige weergave van de race is de verdeling van de snelheden die ik gereden heb. Je ziet hier niet dat ik te snel van start ben gegaan, dat moet je van me aannemen.
Snelheid in de race. Hoge snelheid zit in het begin, lage snelheid in het laatste rondje.
Snelheid gedurende de hele dag, duidelijk een scheiding tussen race en in het vrije verkeer.
De koeien renden in het eerste rondje (met iedereen tegelijkertijd) nog hard naar het midden van de wei, aan het eind stonden ze rustig te grazen alsof we er helemaal niet reden.
Route is 37.6 km lang.
Omdat de eerste trein uit Zwolle naar Amsterdam gaat, en fietsen op Utrecht Centraal geen feest is, stap ik uit op Amersfoort, en fiets vanaf daar. Lekker tochtje.
Route is 15.9 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Het is even geleden, maar met mooi weer rijden we weer eens een rondje met de U-liggers. Blijkbaar bestaan we nog. Ik ben wat vroeg bij de Dom. Theo en ik nemen nog even een koffie en thee op het terras naast de Dom. Niet lang daarna volgen de overige deelnemers.
Zoals gebruikelijk is het altijd even vogelen hoe ver we willen, en welke kant op. We rijden eigenlijk een vrij willekeurige kant op. Pas bij het KNMI denk ik er aan dat m’n toekomstige woon-werk route wel aardig is. Ja, de kogel is door de kerk: het wordt IJsselstein. Op 1 november is de overdracht als alles volgens plan verloopt. Iedereen die wil helpen klussen is welkom, een paar voorbeelden zijn op mijn reguliere website te vinden.
In IJsselstein even een terrasje bezocht, en daarna via de toren naar de de Lekdijk gereden. Even scharrelen door Nieuwegein-Zuid, maar uiteindelijk naar de rustige kant van het kanaal gegaan, om via de plofsluis weer aan de andere kant te geraken. Via doolhof Houten de dwarsverbinding naar Fort Vechten opgezocht. Dat laatste even voor de afwisseling.
Route is 62.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Vandaag in het Openluchtmuseum geweest voor de NVHPV actieve ledendag. De actieve leden van de NVHPV werden lekker in de regen gezet. Ik had samen met Paulus een puzzeltocht voorbereid. Ik heb veel voorpret gehad, en ook de dag was nat maar leuk.
De foto’s staan op http://msneep.home.xs4all.nl/nvhpv-ledendag/ .
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Het is geen geheim dat ik op zoek ben naar een huis. Driemaal is scheepsrecht (zie hier en hier voor de eerdere keren met aankoopmakelaar, overige huizen noem ik hier niet). Dit huis is nieuw, en ook scherp geprijsd. Hier zal niet veel van de vraagprijs af kunnen. Dat is geen reden om dit huis te laten schieten. Ik ga hier bieden.
Ik heb de route expres via het KNMI gereden, om te kijken hoe de woon-werk route bevalt. Dat gaat goed, met in IJsselstein een paar punten voor verbetering. Het regent vandaag zeer hard, zoals te zien op de cumulatieve radarplaatjes van vandaag.
totale hoeveelheid regen op 26 augustus 2010. Beelden via KNMI en Buienradar. Ja, ik ben er doorheen gefietst.
De tunnel onder de A27 staat vol water, op de terugweg toch maar even een brug genomen. Weet ik ook weer bij welke zondvloed ik even om moet rijden.
Route is 43 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Zaterdag wordt ik door Marcel V. gebeld. Of ik zin heb ik een ritje achterop een tandem. Met de klussen voor zondag 29 augustus, en nog wat redigeer werk voor Ligfiets& moet ik even nadenken. Er is echter niet veel voor nodig om me te overtuigen. Even later wordt ik door Guus gebeld om alles te regelen. Om op tijd in Almere te zijn, moet ik daar overnachten.
’s Ochtends even de fiets afstellen. Dat blijkt snel gebeurd. Ik blijk even lang te zijn als Marieke (vriendin van Guus). Wegrijden is even wennen, een paar bochten blijkt minder vervelend dan hobbels. Verder verloopt de tocht naar Lelystad voorspoedig We rijden over de dijk, wat je hier ziet in het GPS track heb ik nog niet eerder zo extreem gezien. In Lelystad zetten we het achterframe nog even recht.
Daarna over de dijk naar Enkhuizen. Terwijl we onder het Aquaduct doorrijden, lijkt er in mijn aandrijflijn wat aan te lopen. Bij het eerste stoplicht stoppen we even om op de kaart te kijken, en ook even te kijken wat er aanloopt. Daar blijkt dat de achterbrug helemaal gebroken is. Het beste toeval ooit: precies op dat moment komen Marcel, Wendy, Jos en Hankie met de auto (met aanhanger en twee tandems) bij hetzelfde stoplicht. Eve nstoppen, en Jos+Hankie rijden op hun tandem verder. Bij de start voert Guus een noodreparatie uit, en zo kan ik weer achterop gaan liggen.
De tocht zelf gaat meest in een rustig tempo. We maken een mooi lusje door het westfriese land. Op een rustig stuk zonder afslagen rijden Guus en ik wat vooruit. Jos en Hankie willen op een geleende tandem ook even kijken hoe hard ze kunnen (50 km/uur). Guus en ik zetten even aan, en bij 56 km/uur begint de fiets een beetje te deinen. Dat is geen prettig gevoel. Met een fiets zonder veerelement hadden we denk ik verder kunnen gaan.
In Medemblik drinken we koffie boven ‘Ted de Lange’ – de winkel is niet open. Daarna via de dijk langs het IJsselmeer naar Enkhuizen, voor een groepsfoto. Buiten Enkhuizen draait de groep voor Flevoland weer de dijk op. Achteruit met ruim 64 km/uur onder het aquaduct blijft spannend. De tandem waar we op rijden is een racce model: extreem vlak. Ik had er graag een hoofdsteuntje op gehad, en een dikker kussen had van mij ook gemogen.
In Lelystad vliegt de ketting van Guus er af, en neemt daarbij nog wat geleidewieltjes en pijpjes mee. Het duurt even voordat de fiets weer in elkaar zit. Daarna tot Almere geen verrassingen meer.
Halverwege de dijk hadden we la laten weten wanneer we ongeveer in Almere zouden aankomen. Na een korte douchebeurt stond het eten dan ook al snel op tafel.
Foto's staan inmiddels online
Geen totaalafstand. Aan de kaart is al te zien dat er bij de start iets misging met de GPS. De schatting voor de totaalafstand is ongeveer 100 km
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Dit huis heb ik ook bekeken afgelopen zaterdag, en toen aangestreept als interessant genoeg om te bekijken. Het is nieuw (1997), goed geïsoleerd, voorzien van zonneboiler, juist van formaat, en de Quest kan achterom (na aanpassen van tuinhek). Na de binnenkant te hebben gezien besluit ik om een aankoopmakelaar in de arm te nemen.
Na afloop bekijk ik ook de oude kern van IJsselstein. Mooi plaatsje. Het jaagpad is niet geschikt voor fiets-forens verkeer. De enige juiste opmerking in dit verband is “kut brommers”.
Route is 43.1 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Nogmaals in Nieuwegein kijken. Het huis staat al een tijd te koop, en aan de prijs te zien moet er een hoop gedaan worden aan het huis. Dat klopt. Het is van hout, en er heeft lekkage in het dak gezeten. Dit is niet voor mij. Tegen de tijd dat het huis technisch in orde is, heb ik geen geld meer om het in te rechten (plavuizen er uit, en keuken naar de voorkant verplaatsen).
Route is 35.5 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
ja, ik sta inmiddels op plaats 5 , en er mag nu echt haast gemaakt worden met het vinden va neen stalling. Dat daar vervolgens een huis bij zit is niet zo erg. Na mislukte pogingen in Amersfoort ( hier , en hier ) en Leidsche Rijn ( hier ) heb ik nu mijn oog laten vallen op residenties in Nieuwegein en IJsselstein. Om vóór de eerste bezichtiging een keuze te kunnen maken uit het ruimte aanbod, heb ik een route langs verschillende huizen gemaakt.
Je kan zelf zien hoe de route loopt, daar hoef ik geen commentaar op te leveren. Wel een paar toelichtingen.
- Brug aan het begin van het Merwedekanaal genomen. Al een keer eerder gedaan tijdens de Midzomernacht toertocht, nu ook met daglicht. De weg naar het oosten was ’s nachts al erg druk, zal geen heel plezierige route zijn om te forensen. Gelukkig hoeft dat ook niet voor de huizen die ik nu op het oog heb.
- Omdat het wel een grappige fietsroute is, stuur ik mezelf weer langs de plofsluis. Bij het binnenrijden van Nieuwegein kom je van de brug (Weg van de Binnenvaart) bij de kruising met de Hallandhaven. Die stond niet helemaal goed in de routeplanner. De weg is hier opnieuw ingedeeld en de nodeloze oversteek is verdwenen. Ik zie het te laat, en mag geduld oefenen bij niet fietsvriendelijk afgestelde stoplichten. Dit is wel een kruising om te mijden op een woon-werk route.
De eerste twee huizen liggen dicht bij elkaar in een doolhof uit begin jaren 80. Eén huis is erg groot, en vraagt nogal wat aan herstelwerkzaamheden (sanitair zal ooit wel weer retro-cool worden, ik weet niet of ik daar op ga wachten). Het andere huis is wat betreft afmetingen beter geschikt, en het achterom lijkt ook groot genoeg voor een Quest. Ook hier zijn werkzaamheden nodig (enkele kozijnen vragen om aandacht, en de plavuizen vloer mag wat mij betreft ook opgeknapt. De huidige indeling heeft een keuken aan de achterkant, en een woonkamer voor. Gezien de tuin zou je dat tegenwoordig andersom doen. Kortom, een beetje een project, maar er is wat van te maken, denk ik.
Via een fraai fietspad – mooi groen en rechtstreeks – ben ik al snel onder de A2 door richting IJsselstein. Via een verkeerslicht wordt ik naar de andere kant van de weg gedirigeerd. Als forensenroute denk ik dat ik dat iets anders zou ga doen, maar de route valt niet tegen. Een deel van de woon-werk route zou ook langs deze weg gaan lopen.
In deze wijk in IJsselstein staan verschillende woningen te koop. Het is nieuw, voorzien van zonneboiler. Ik denk dat de schuur net voldoende ruimte overlaat om een poort te maken waar een Quest gemakkelijk doorheen kan, ook het gangpad is niet overdreven smal. De bocht de schuur in zal niet lukken, maar de tuin is voldoende groot. Bij het uitrijden van de wijk kom ik nog een hekje voor de Fietsrouteplanner tegen. Die zit er inmiddels in, en ik heb ook de eerder beschreven situatie in Nieuwegein aangepast, ik hoop dat het nu correct is.
Ik verlaat IJsselstein weer. Net over het spoor lopen er twee paden even parallel. Alleen gaat de ene omhoog, en de ander niet. Ik zit even op de verkeerde, maar rijdt even later tocht over de A2.
De volgende woning is weer in Nieuwegein, maar trekt me totaal niet. Verderop in Jutphaas is het druk, en is de voorrang even lastig. Niet prettig fietsen. De laatste woningen in Nieuwegein liggen vlak achter het oude centrum van Jutphaas. De huizen hebben waarschijnlijk aardig wat aandacht nodig, maar blijven wel op het lijstje staan.
Dan staat er al zeker een jaar een huis in Lunetten op m’n lijstje. Ooit een antwoord over de grootte van de berging gehad (“er passen vier fietsen in”, in plaats van een maat in meters), maar nooit wezen kijken. Nu de buitenkant gezien – nodigde niet echt uit. Bij het fietsen valt op hie slecht de fietspaden hier zijn. Ik kom tot de conclusie dat ik heel Lunetten van mijn lijstje haal.
Route is 47.3 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
In Bilthoven en Den Dolder zijn er een paar nieuwe woonwijken ingericht, en die zitten nog niet in de fietsrouteplanner. Ik maak een rondje om alles in de palnner te proppen. Foto's maken om alle straatnamen goed te krijgen, en dan samenvoegen met het GPS-track.
In Bilthoven is de wijk zo goed als af, en ligt de bestrating er in. In Den Dolder is de wijk nog verser, en is een deel nog niet bestraat. Ook ontbreekt er nog een straatnaambordje, vragen bij een bewoner geeft het juiste antwoord. Ook nog een hinderlijk hekje gevonden in Den Dolder, en ook meteen in de planner gezet.
Route is 21.9 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Bij Theo en Marloes nog even een fietsroute in elkaar gezet. Ik volg nu de makkelijk doorfietsroute naar huis. De doorsteekjes zijn af en toe creatief, maar als je maar voor klein duimpje speelt kom je een eind. Het grootste del van de route is eigenlijk kaarsrecht. Nijkerk is niet heel fietsvriendelijk, Amersfoort kijkt duidelijk vooruit bij het inrichten van haar nieuwe uitbreidingen. Langs het spoor is in elk geval ruimte voor een goed fietspad. Vanaf het station is het gesneden koek.
Route is 42.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
De tent is vochtig, we breken rustig op. Ik heb zin in een andere route, en rij met Theo en Marloes mee. Mooi tempo, mooie route, zo kom ik ook eens langs een andere weg naar huis. Toni heeft afgesproken om bij Theo en Marloes te overnachten, ik ben in eerste instantie alleen van plan een kop thee te drinken, en m’n water aan te vullen.
De route is subtiel anders. Ik denk dat de route uit de Fietsrouteplanner meer ontspannen rijdt, maar dat deze zonder GPS makkelijker te onthouden is. We rijden nu via Zwartsluis. De Fietsrouteplanner kan dat ook, maar stuurt je dan via een pontje naar Genemuiden, en via het Kampereiland. Ook erg mooi, denk ik. In Zwartsluis gaat de kerk uit, altijd even opletten. Een fraaie bocht door het centrum, en een smalle fietsbrug scheelt flink met de last van autoverkeer. Bij de oprit naar de grote brug staat er een paard van een draaimolen in het raam. Ook een manier om inkijk te voorkomen. Bij Hasselt gebruiken we dezelfde brug als op de heenweg. Aan de zuidkant van Hasselt is er een bordje weggesloopt, en hierdoor is het even zoeken naar de juiste (rustige) route. De route voert nu via Zwolle naar Elburg. In Zwolle kunnen we alvast een stukje van het plaatselijke tijdritparcours verkennen. Voorbij Zwolle rijden we parallel aan het traject van de Hanze spoorlijn. Het slechte fietspad is hier ‘verholpen’ met een bordje ‘slecht wegdek’. Ik hoop dat het fietspad ook even meegenomen wordt met de herstructurering die op de Hanzespoorlijn gaat volgen.
Even voorbij Elburg hoor ik de regenhoes van mijn bagagekar tegen de band lopen. Ik stop even om de hoes te herschikken. Iets verderop wachten de anderen ook even, en ik stel meteen maar voor om even een korte pauze in te lassen. Bij een paar bankjes aan de overkant van de weg eten we wat. Bij het wegrijden meer herrie. Nu voel ik ook even aan de band: lek. Altijd een feest om die kleine banden te plakken. Voor deze maat heb ik geen binnenband bij me, maar überhaupt het omleggen is een flinke stoeipartij. Toch een keer vervangen door 406 wieltjes, scheelt een hoop bij plakken en geeft meer ruimte voor de bandenkeuze.
Theo weet een mooie route door Nunspeet. Bij het station is het even goed opletten, de afslag is wat onverwacht. Bij de A28 is het opletten bij de twee rotondes. Bij de eerste komen we verkeer tegen dat van de snelweg af komt, en stevig doorrijdt. Bij de tweede komen we verkeer tegen dat niet weet hoe snel ze op de A28 moeten komen. Gelukkig zijn onze remmen in orde. Ik rijd nu ook af en toe voorop, maar bij Elspeet mag Theo weer de weg wijzen. Door Elspeet – het is Zondag, dus kerkverkeer – en Uddel rijden we door naar Garderen. De afdaling bij Het Sol gaat voor de velomobielen via de weg. Ik blijf op het fietspad. Dit fietspad mag wel wat onderhoud krijgen, de hobbels zijn met de snelheid van een afdaling beslist gevaarlijk te noemen.
In Garderen is de IJstijd open. Hier kunnen we niet langsfietsen zonder een ijsje te nemen. Het is druk, maar er is ruim voldoende bediening, en het loopt als een trein. Na het ijsje zijn we snel in Koudhoorn. Ik neem de uitnodiging om te blijven overnachten aan, er lijkt regen aan te komen. Na het eten nog een wandeling met wat achtergrondverhalen over de omgeving. Het is er mooi.
Route is 85.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Eerst naar Nazca voor het lekker bijkletsen. Eén voor één komen de ligfietsers binnendruppelen. De net herstartte helmen discussie is één van de onderwerpen die langskomt. Toch leuk te zien hoe verschillende ligfietsers zichzelf voor het hoofd slaan. De conclusie is dat BSN nog geen passende helm heeft. Gezamelijk gaan we naar de start.
Bij de start worden de nummers driftig op de fietsen geplakt. Nee, ook dit jaar rijden we zonder transponders, de timing wordt weer met de hand gedaan. Dit zal nog leuke resultaten opleveren. Maar goed. Vlak voor de start reset ik de timers van m’n GPS. Dit blijkt niet geheel goed te gaan, en van de race heb ik dan ook geen track. De teller doet het wel, dit ik zie wel hoe hard ik fiets (34 km/uur en harder), en ook de hartslag (heb ik nog) en cadans-teller doen het. Maar de totaalafstand loopt niet mee.
Dit hoeft allemaal niet erg te zijn, ware het niet dat ik in de tweede ronde lek rijd. In de S-bocht na de Kolderveense bovenboer voel ik de fiets zwabberig worden, zo hoort een Nazca niet de sturen. En inderdaad: lek. Ik kan nu terug lopen. Een aantal achteropkomende liggers vragen wat er aan de hand is, ik roep ze maar vast toe dat ik lek gereden heb – gelukkig niet gevallen, wat met het vochtige wegdek beslist mogelijk is.
Door het uitvallen kom ik ook niet in de uitslagenlijst voor, en door de GPS heb ik ook geen idee van de gereden tijd. Vorig jaar reed ik vier seconden langzamer dan Henk. De uitslagen van dit jaar zijn niet geheel juist doorgekomen. Bij verschillende rijders lijkt er 10 minuten naast de werkelijke tijd te zitten. Maar goed, ik sta niet op de lijst, dus hoe ik gereden heb weet ik niet.
Henk was zo vriendelijk om even een bandje te halen uit de winkel waardoor ik in elk geval weer naar de camping kan komen. Daar volgen de traditionele pannekoeken. Bastiaan is al weer onderweg, naar een tweede concert van dezelfde groep, dit keer in Haarlem. Toni heeft zich bij ons gevoegd. Ik heb extra meel bij me. Alles bij elkaar blijkt voldoende te zijn voor de groep.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Dit is een lekker chaotisch track. Eerst boodschappen gedaan. Even vergeten dat Kolderveen niet direct aansluit op de Dorpsstraat. Gelukkig is de molen al van ver te zien, en de winkels liggen daar vlak naast. Ik kan de spullen nog net vervoeren, de Radical Cyclone ligt nog bij de tent, dus ik heb alleen een Ortlieb tasje mee. Na de boodschappen is het nog veel te vroeg om al naar Nazca te gaan. Tijd voor een potje thee, en even lekker luieren in de zon. Het weer is fantastisch.
Nog steeds te vroeg vertrek ik naar Nazca. Dan nog even een rondje, een deel van tijdrit-route. Die ligt er nog steeds hetzelfde als vorig jaar bij. Wel zie ik een bordje dat een specifieke tunnel onder de A32 richting Havelterberg is afgesloten. Onderdeel van de chaos op de route Steenwijk–Meppel. Ik rij nu niet het hele parcours van de tijdrit, maar steek eerder door. Netjes op tijd kom ik aan bij Nazca, waar een gekortwiekte Peter de deur opent.
Eerst heb ik het over de Fuego. Er blijkt een zandkorrel in het lager van het balhoofdlager te zitten, maar ik voel het verschil met een gaar lager niet heel goed. Dit lager is nu net het model waar Henk zeer over te spreken is: een Fransoos heeft er (in één jaar) 45000 km mee gereden zonder problemen, zelfs zonder nastellen. Dan hoor ik zo'n lager niet in 2000 km kapot te krijgen. Na wat testen is de conclusie een zandkorrel. Die verdwijnt wel. Peter gaat aan de slag met de achterbrug, om het oorverdovend knarsen (“een piepje” volgens mij) te verhelpen. Ondertussen wordt er een Gaucho Highracer klaargemaakt. Hoewel ik vrijwel even lang ben als Henk, scheelt het net genoeg om niet op zijn fiets een rondje te kunnen rijden. Uit de winkel wordt de wat ruimer afgestelde leenfiets gehaald. We zetten mijn eigen SPD pedalen op de fiets, dan weet ik tenminste zeker dat die zijn afgesteld zoals ik gewend ben. De cranks komen ongeveer even ver van de band als op mijn Fuego. Dat is dus niet ver, ongeveer 5 mm. Alleen omdat ik dit al gewend ben laat Henk me zo vertrekken, anders had hij meteen korte cranks gemonteerd. Henk vraagt nog even hoe veel ik weeg. “Te veel”. Dat is niet nauwkeurig genoeg om de vering af te stellen, dus een wat duidelijker antwoord volgt. Na het overzetten van wat bagage in een toptas, en de GPS op het stuur, kan ik een rondje rijden. Dat is eerst nog wat onwennig. Dit is met afstand de hoogste ligfiets waar ik ooit op heb gezeten, en ook het stuur is even wennen. Eerst even een rondje door de woonwijk om gevoel voor de fiets te krijgen.
Met een begin van zelfvertrouwen rij ik naar de start van de tijdrit. Het rondje gaat lekker. De snelheid lijkt een stuk lager dan op de Fuego, maar verschilt niet eens heel veel volgens de GPS. Na het tijdritrondje ga ik terug naar Nazca om te vragen hoe ik bij de Havelterberg kom. Daar wacht een vervelende verrassing. M’n achtervelg vertoont scheurtjes bij de spaken. Ik laat de velg toch maar vervangen. Jammer van de reflectie, die moet ik nu opnieuw aanbrengen. Met wat instructies van Monique ga ik op weg naar de Holterberg. Dat is eigenlijk heel simpel, al blijft de Dorpsstraat in Nijeveen niet de prettigste straat om op te fietsen. Na het viaduct ligt er wel asfalt, en al snel kan ik linksaf richting de Paardeweide. Het klimmetje stelt niet veel voor, maar voelt wel goed. In Darp laat een beginnend bestuurder me de remmen testen. Zonder kijken stormt hij het fietspad over. Ik ben blij dat Henk goede remmen op zijn fiets zet. Een wielrenner achter me zegt ook dat dat net goed ging. (In Google Earth is te zien dat de schoolweg inderdaad voorrang moet verlenen aan het fietspad, de lummel).
Na de oversteek komen er een paar paarden op het fietspad rijden. Ik heb geen zin in hommeles, en kies een andere weg. Dit blijkt een stuk van de LF9. Als ik doorrijd ben ik zo thuis… Hier blijkt opnieuw dat de LF routes mooei recreatieve routes zijn, maar geen alternatief voor intercityfietsers. Eigenlijk zijn ze voor niemand echt geschikt. Het fietspad is hier een smal schelpenpad, in elk geval ongeschikt voor trikes en kinderkarren.
Bij Nazca vraag ik op de Gaucho ingepakt mag worden. Goed, eerst de trice verkopen, maar dan komt ’ie er echt. Peter is bezig met het richten van mijn achterwiel. Deze spaken worden nog een keer extra vast gezet met lock-tite. Zo tegen vieren ben ik weer op de camping. Theo en Marloes zijn er dan ook. Ik heb al spullen voor het avondeten gehaald, pasta met tuinbonen. Die hoeven ze niet te halen. Het wordt een leuke avond. Tegen elven komt Bastiaan. Hij zet zijn tent op, en gaat naar een concert in Steenwijk. Zo heeft iedereen zijn eigen voorbereiding op de wedstrijd van morgen.
Route is 45.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Zaterdag is de jaarlijkse tijdrit van Nijeveen. Ik heb voor Vrijdag een afspraak gemaakt om mijn achterbrug te laten smeren bij Nazca. Bij een natte rit begint mijn vering wat geluid te maken. Peter had me hier al op gewezen. Niet dat ik het “afgrijselijk geknars” zelf niet gehoord had, maar hij wees me op de remedie. Ook is het een mooi moment voor een proefrit op de Gaucho Highracer .
In Zeewolde heb ik net wat miezerregen gehad, en warm ik me even op in een ijssalon (“Prego!”, veel soorten ijs). Het opwarmen doe ik met –goede– thee. Om te onthouden. In Elburg neem ik een pannekoek met hartige vulling. Ook al lekker, in een lekker zonnetje. Met een ouder echtpaar heb ik het nog even over fietsen. Zij hebben vouwfietsen, en last van brekende spaken op hun 406-wieltjes. Dat mag volgens mij niet, lijkt mij een geval van verkeerd spaken.
Op de Kolderkamp is het nog even wachten op een plaatsje. Een paar mensen vertrekken eerder vanwege het weer, en de plaats wordt nog even gemaaid. Voor vannavond heb ik wat restjes mee van huis, dat is een snelle hap.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Voor m'n mini-vakantie toch nog even een paar inkopen doen: een nieuwe drinkzak, want een lek ventiel is toch niet handig, en een nieuwe brander. De brander die ik heb heeft twee standen: aan en uit. Aan is ook heel erg aan, en dat is niet handig.
De drinkzak wordt een Camelbak Unbottle van 2 liter. Misschien was 1½ liter handiger geweest, de nieuwe drinkzak past net niet onder m'n zitje. Dan maar onder de bagagedrager.
De brander wordt een MSR DragonFly. Goed te regelen, maar met het geluid van een straalmotor. Zachtjes thee zetter is er niet meer bij.
Route is 21.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Ik sta el een tijd op de bestellijst voor een Quest. Dat zal een witte worden, met een ontwerp door m’n vader. Ik had een idee voor een pauw, maar dat is lastig. Joop zal nu aan de slag gaan met een meer abstract idee. Maar om dat idee makkelijker uit te voeren, hebben we eigenlijk een mal van een Quest nodig. Kippengaas lijkt daarvoor geschikt, en Thoe is bereid zijn Quest naar Amstelveen te fietsen om de mal daaromheen te maken. Uiteraard met dekens tussen het gaas en de Quest om krassen te voorkomen.
Theo moet eerst de Dom luiden, en zal daar om 10:30 vertrekken. Ik rij direct naar Maarssen en het ARK (Amsterdam-Rijn Kanaal). Ik probeer vóóor Theo daar te rijden, dan kan hij me inhalen en om dan samen naar Amstelveen te fietsen. De timing is perfect, nog net voor ik langs het kanaal fiets komt Theo me achterop. Samen knallen we langs het kanaal, ik weet een top te halen van net geen 48 km/uur op het vlakke, maar dat is slechts een kort stukje. Het wegdek langs het ARK ten noorden van de N201 is beroerd en ondanks eerdere toezeggingen nog steeds niet gerepareerd.
In Amstelveen lopen we al snel vast op wegwerkzaamheden zonder omleiding voor fietsers. Gelukkig ben ik een beetje bekend in de omgeving, maar heel handig is het niet.
In Amstelveen eten we eerst wat, en daarna is het snel aan de slag. het gaat makkelijker dan ik vooraf had verwacht, en al snel zijn we klaar. De plaatjes vertellen het verhaal.
|
|
| Een ingepakte Quest | Een draadmodel |
Nu de wegwerkzaamheden verhuisd zijn naar de Oranjebaan, zullen de wegwerkzaamheden op de Groenelaan wel klaar zijn. Dat blijkt juist. Er is een mooi stuk nieuwe weg langs het nieuwe KPMG gebouw aangelegd, met mooie vrijliggende (brom)fietspaden er naast. Helaas neem je altijd te weinig detail op om het in één keer goed in de fietsrouteplanner te krijgen. Met de luchtfoto's in elk geval de autowegen goed gelegd, maar de details moeten nog een keer volgen.
Bij Breukelen slaan we het laatste stukje fietssnelweg over, en rijden langs de Vecht. Dit is niet echt sneller, maar wel even wat anders. Door een regenbuitje had ik druppels op m'n bril. Dat maakt het best spannend als je een brug af komt, en dan op een bordje moet lezen welke kant je op moet. Geloof het of niet maar er zijn hier nog steeds doorgaande fietsroutes die ik niet eerder gereden heb. Dit was er ééen. Gelukkig wist Theo wel welke kant we op moesten.
Route is 90.6 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
En dan nu iets anders. Ik begin met de gebruikelijke route. Het is ondankt het vroege uur toch al aardig warm. Ik heb geen zin om langs het Amsterdam-Rijn kanaal te fietsen, en neem het tunneltje onder het spoor naar Baambrugge. Langs de Angstel kom je dan in Loenersloot. Daar kan ik alsnog langs het kanaal gaan fietsen, maar opnieuw heb ik daar geen zin in. Een lusje via de Angstel is ook hier mogelijk, nog niet eerder gedaan. Vlak langs een gebouw van de Haarlemmermeerspoorlijnen . Hier vlakbij zat de laatste gelijkvloerse kruising met een snelweg. Uiteindelijk kom je vlak langs een wipwatermolen . Vanaf de A2 is deze goed te zien, maar daarmee is die vanaf deze kant nog steeds lastig te bereiken.
Ik ga nu verder langs een scheepswerf (roestvrij stalen sloepen), en kom weer langs het kanaal. Verder is er niets te melden over de terugtocht, behalve dat ik nog even verkeerd reed in het recreatiegebied. Even in de war gebracht door een bruggetje voor voetgangers.
Route is 48.5 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Het hoofdgerecht van dit weekend. Een tocht langs alle forten van de stelling van Amsterdam. Alle forten? Nee, een klein fort blijft moedig weerstand bieden aan alle pogingen om haar te bezoeken met de fiets. Wellicht dat we toch een keer een waterfiets moeten lenen om aan het eind niet alleen voor Pampus te liggen, maar ook op Pampus te zijn.
Goed, bij het begin beginnen. Bij de pont achter het Centraal Station. Ik ben daar een kwartiertje voor tijd, na een vlotte route langs het Haarlemmermeerspoor en door het Vondelpark. Enkele rijders zijn er al. Ook Jan van Steeg is er: heeft net de Lowlands 1200 gereden, en rijdt vandaag 270 km om de spieren soepel te houden. De reisleider komt laat, hij heeft dan al de eerste lekke band te pakken. Uiteindelijk worden het er nog veel meer, wel allemaal op dezelfde leenfiets, de fiets van Mark-Jan wordt door Challenge gerepareerd (haarscheurtje in het frame).
Bij de Schellingwouderbrug pikken we Wim Schermer en de rest uit Noord-Holland op. Over de Nescio-brug gaan we naar het Diemereiland. Hier passeren we het eerste onderdeel van de Stelling van Amsterdam, al zitten er in het centrum van Amsterdam nog een hele serie kazernes die ik hier maar even niet meetel. Langs de Maxis rijden we door naar Muiden. De Westbatterij laten we schieten, en via het fort aldaar rijden we naar Weesp. Langs de Vecht rijden we langs Uitermeer en Hinderdam, om via Nigtevecht weer terug te rijden naar Weesp/Driemond. Er ligt al enige jaren een kanaal op de gewenste route. Daardoor missen we ook het fort bij Nigtevecht, maar fietsen langs het Gein is altijd fijn. In Abcoude stoppen we voor appelgebak en drankje naar keuze.
Na deze pauze kunnen we van het nieuwe tunneltje gebruik maken. Mijn GPS heeft even ruzie met de batterijen, maar ik heb het ontbrekende deel ingetekend. Bij de Waver-Botshol ligt denk ik mijn favoriete fort: dat van Botshol. Nooit afgemaakt, het is alleen een zandlichaam. De stelling was al verouderd voordat zij af was. Dit geldt voor meer forten, maar dit is het meest extreme voorbeeld. Ook het fort bij Abcoude is ingehaald door de techniek, de brisantgranaten maakten het ontwerp meteen waardeloos.
Bij Nessersluis worden wat groepsfoto’s gemaakt. Via Amstelhoek komen we langs de Drecht te rijden. Hiervoor zit in Uithoorn een hekje waar je met een Quest doorheen kunt slingeren, maar ook onderdoor kunt, als je tenminste niet te dikke banden op je fiets legt. Ik neem het risico niet, en slalom. Via de Kwakel rijden we naar Kudelstaart. Een luid gesis geeft aan dat de achterband van Mark-Jan er genoeg van heeft. Goed moment om even wat te eten. Hoeveel ligfietsers heb je nodig om een band te plakken? Er zijn er in elk geval genoeg…
In Aalsmeer rijden we langs de Sik die aangeeft dat hier ooit een spoor liep. Even verderop komen we uit bij de droevenis die de N201 in Aalsmeer is: onvolledig fietspad, en een drama om over te steken. We mogen dat twee maal kort achter elkaar doen. Eenmaal in de Haarlemmermeer rijden we een stukje langs de ringvaart. Bij het fort bij Aalsmeer volgen we de geniedijk. Deze loopt door de hele Haalrmmermeer, maar helaas is die niet geheel te volgen. Onze reisleider negeert een bord dat de doute is afgesloten, en we komen dan ook voor een dicht hek te staan. Na wat gerommel is het hek open, en verkent Mark-Jan de route. Er komt een telefoontje terug: een metertje tillen, 100 meter rijplaten en zand, en daarna een stuk busbaan. Busbaan?! “Kan geen kwaad, is toch nog niet in gebruik”. Ja, ja. Dat eerste stuk niet, maar dan sta je midden in een weiland, en kan je alleen verder via de echte busbaan, die van de Zuidtangent. Gelukkig is het zondag, en gaat alles goed, al is het niet voor herhaling vatbaar. Wim S. heeft wel mooie plaatjes geschoten. Bij de hooggelegen bushalte bekijken we onze opties. We willen beslist niet bij het station uitkomen. Gelukkig kunnen we na de eerste afdaling van de busbaan af, en rijden we onder het station door, weer terug naar de geniedijk. Die route door hoofddorp heeft een paar borden genegeerd, en is ook alleen op zondag te rijden.
De route volgt nu de geniedijk, soms links, soms rechts van de dijk. Er liggen regelmatig schapen langs het pad. Gelukkig reageren die nauwelijks op ligfietsen. Bij de batterij aan de IJweg ligt “Papa’s Beachhouse”, en hier lunchen we. Via Vijfhuizen verlaten we de Haarlemmermeer. Tot het Noordzeekanaal hebben we nu nog de forten bij Spaarndam. Als je alle forten wilt bezoeken, mag je een poging doen om dichter bij deze forten te belanden. De pont is een goede gelegenheid om reclame voor de ligfiets te maken. Arnold doet dat ook uitgebreid, mar eigenlijk moeten we zorgen dat we de folders bij ons hebben. Oh, vlak voor de pont plakt Mark-Jan zijn band (opnieuw), met duct-tape breng ik een extra laagje aan op het lichtgewicht (maar wel heel erg dunne) velglint. Mogelijk heb ik nog een lek gemist… Wat niet te missen was: het gesis kort na het verlaten van de pont. Hoewel hij een afwijkende 26-inch maat heeft (ERTRO 571, in plaats van de op ligfietsen gebruikelijke 559 maat), gaat er toch een nieuwe binnenband in. Dit helpt, de rest van de dag gaat er niets meer mis.
Zonder incidenten rijden we verder naar het Fort aan Den Ham. Daar mogen we de provinciale weg oversteken. Hoewel voorzien van verkeerslichten, doen ze hun meer gebruikelijke naar eer aan. Vlak voor West-Knollendam steken we met een hand-bediend kabelpontje de vaart over. De velomobielen rijden om, al moet het desondanks toch in twee keer. Gelukkig is er genoeg overig verkeer om niet zelf terug te hoeven varen. Na de pont bel ik naar huis dat het diner niet meer zal lukken. Met een omweggetje komen we in Spijkerboor. Daar eten we. Volgende keer graag een eettentje met een kaart waar ook iets villends en vegetarisch op staat.
Langs het Noorhollansch kanaalvervolgen we onze weg. Dit gaat soms in een fors tempo. Ook volgt er een stukje door de Beemster –erg recht– al zit er een knikje in waar de weg onder de hoofdweg door gaat. Het laatste fort op de route komt nu snel dichterbij: Edam. Een mooi plaatsje, al is de fietstunnel onder de Hoornse Jaagweg niet heel Quest vriendelijk.
Vanaf Edam volgen de dijk naar Durgerdam. Dan fiets je dus ook over de dijk in Volendam. Hier lopen aardig wat toeristen. Monickendam heeft helaas een voorliefde voor traditioneel wegdek, ook voor fietsers. Ik hou niet van keien, ook al heb ik vering – die overigens hoognodig gesmeerd moet worden.
Via de Schellingwouderbrug komen we weer in Amsterdam. Het grootste deel van de deelnemers heeft zin in een biertje. Aan het Rapenburgerplein neem ik een Kriek. Erg lekker, maar niet meer dan één. Samen met Mark-Jan, Arnold en Rob rijden we naar de Amstel. Arnold en Rob rijden vanaf daar door naar Amstelhoek en Mijdrecht, Mark-Jan en ik naar Amstelveen. Zelden zo hard door Amstelveen gejakkerd.
Voor het gemak heb ik de forten van de stelling gemarkeerd. Deze informatie komt van www.stelling-amsterdam.nl .
Route is 201.4 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Het is het begin van mijn vakantie. Morgen is de Fortentocht, en ik doe die vanuit Amstelveen. Deze zaterdag is het buiig, en met de buienradar weet ik mijn vertrek moment goed te kiezen.
Omdat de tunnel onder de A2 nu weer beschikbaar is, kan ik nu een route nemen die ik al een hele tijd niet gereden heb. Het is een mooie tunnel geworden, al ligt het definitieve wegdek er nog niet in.
Ik ben op mijn tweewieler, en heb geen bagagekar achter de fiets. Ik kan dus aan de rustige kant van het water van de Stokkelaarsbrug naar de Voetangelbrug rijden.
Voordeel is wel dat je geen inhalende auto’s hebt
Route is 46.2 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Afspraak met makelaar. Aardige woning. Nu eerst met spoed een goed financieel advies te pakken zien te krijgen.
Route is 10.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Joop en Riet zijn terug van vakantie, even opzoeken. Ik kreeg bericht dat het tunneltje bij de Waver weer open was, en dus via Vinkeveen gefietst. Tunneltje is inderdaad open, deze week even in de Fietsrouteplanner gezet. Ik moet hier nog wel een keer rondjes rijden om het hele gebied in kaart te brengen.
Na een genoegelijke middag neem ik wel de directe route naar huis.
Route is 90.1 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
In 2011 zijn er Provinciale Statenverkiezingen. Door GroenLinks zijn we uitgenodigd om onze visie op ruimtelijke ordening en mobiliteit te geven. Kees komt uit Vlaardingen, frist zich op en eet wat bij mij, en samen rijden we naar het provinciehuis. Het is een interessante avond, met veel belanghebbenden die ongeveer dezelfde richting uit kijken. Soms is het heel prettig om van anderen te horen dat ze dezelfde kant op willen. De flyer die we voor deze bijeenkomst in elkaar hadden getimmerd maken we nu geschikt voor bredere consumptie: overige partijen, en overige provincies.
Na afloop breng ik Kees naar het andere eind van Utrecht, dat is makkelijker dan het volgen van een route op de GPS. Ik moet zelf ook even denken hoe dat moet. Helaas ben ik in de haast mijn licht vergeten, dat is eens maar nooit meer. Wel veilig thuis gekomen.
Route is 27.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Route is 7.0 km lang.
’s Ochtends naar het station. Gisteren een feestje, dus niet zelf naar Rotterdam kunnen fietsen. De NS kondigde bij de reisinformatie steeds aan dat op het traject Amsterdam–Rotterdam werkzaamheden zijn, en dat reizigers vanuit Amsterdam beter Via Utrecht moeten reizen. Wat ik daarmee moet als ik van Utrecht naar Rotterdam weet ik niet, het werkt verwarrend. Een beetje op hoop van zegen naar het station.
Eenmaal aangekomen op het station zijn er inderdaad werkzaamheden. Dat is al een tijdje gaande. Perron 5 is een tijd uit de roulatie geweest, nu is perron 7 aan de beurt. Helaas staat aangegeven – zowel op de tijdelijk perronborde als op de NS site – dat mijn trein van perrron 7 vertrek. Dit perron bestaat even niet. En uiteraard is er niemand te bekennen om te vragen waar de trein dan wel vertrekt. Op goed geluk loop ik naar boven bij perron 9/10. Hier staat inderdaad de juiste trein.
Route is 6.8 km lang.
Nog even naar huis. Turbo-licht aan. Ik doe nog even iets in mijn toptas in de tunnel onder het station. Twee surveillerende agenten attenderen me er op dat als ik andersom op de fiets ga zitten het een stuk prettiger fietst. Dat kan ik beamen.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Jacob heeft een tijdje geleden al voorgesteld om op vrijdagavond een midzomernachtvollemaanstocht te rijden. Het blijkt nu ook erg mooi weer, helder ook. De opkomtst is goed, Theo fietst 120 km voor een tocht van een kleine 50 km. Hij zou eerst bij mij langsfietsen om het laatste stuk een gids te krijgen, maar hij weet mij niet te vinden.
Echt romantisch in het donker fietsen is het niet: alle U-liggers rijden met een B+M Ixon IQ . We kunnen hooguit aangehouden worden wegens teveel licht. Buiten Utrecht, langs de Lek gaan de meeste lampjes in de spaarstand. We rijden één keertje fout, en meteen daarna hebben de meeste rijders niet door dat de fietsers van de weg moeten: we missen het fietspad. Het is inmiddels kwart voor twaalf, en rustig.
Als we om twaalf uur ’t Goy inrijden wordt er vuurwerk afgestoken. De buurman van Sander is jarig, we maken even een praatje. Hankie kan onderweg naar het toilet, heel luxe en beschaafd.
Jacob is in Houten nog niet op de hoogte van het ‘nieuw’ aangelegde fietspad . Dat lusje is niet meer nodig. Opvallend is het aantal hangjongeren onder bruggen en viaducten op deze lekkere zomeravond, al ben ik blij met mijn lange mouwen. Bij Laagraven blijkt de Mac nog open. Een aantal rijders heeft trek, we rijden door naar Jacob voor frietjes. Na een biertjefiets ik samen met Oscar naar huis. Hij heeft zij auto bij mij neergezet, al was parkeren in de dichterswijk ook best mogelijk.
Route is 71.1 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Voor de infracommissie gaan we vandaag het traject Almere–Amsterdam bekijken. Vandaag zal de nadruk liggen op de helft bij Almere, vanuit Amsterdam moeten we nog een keer bekijken. Omdat ik vandaag nog voldoende kilometer mag maken, neem ik voor de eerste etappe de trein.
Route is 5.4 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Ik sta de hele dag binnen ingeroosterd. Dit scheelt aanmerkelijk in de hoeveelheid zonnebrandcrème die ik nodig heb, maar ik had graag buiten bij de zes-uurs race gekeken. Binnen wordt ook mooi gereden: eerst de 4 km tijdrit, en later de 1 km tijdrit. Bij de 4 km rijden er twee fietsers tegelijk in de baan. Beide rijders opstellen, en zodra de eerste aan het eind van de eerste bocht zit, kan de tweede van start gaan. De tijden worden individueel gemeten. Na een ruimte pauze volgt de één kilometer (5 rondjes). Hier is er slechts één rijder in de baan.
De races verlopen voorspoedig, en we zijn ruim op tijd klaar. Ik kan nog even buiten bij de zes uur kijken. Op dat moment ligt Ymte ruim voor op de concurrentie. Uiteindelijk weet hij in zes uur 322 km af te leggen. Omdat er een onweer dreigt ga ik nog voor het eind van de zes uur race naar huis. Uiteindelijk kom ik geheel droog thuis. Ongeveer een uur later huilen de wolken het er eens flink uit.
Route is 51.4 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Nee, ik ben niet met GPS naar het winkelcentrum gereden. Sterker nog, een tasje was handig geweest. Uiteindelijk heb ik de twee bananen, het doosje thee, en de verpakking ananas maar op m’n buik gelegd.
’s Ochtends ben ik ‘vrij’. Tijdens de één uurs race maak ik wat foto’s, en laat ik mijn kleine camera een time-lapse video van de start maken [YouTube video].
’s Middags sta ik op de NVHPV infostand, op de beurs. Ik schrik van de afwezigheid van het publiek, en eerlijk gezegd ook van enkele traditionele stand-houders. De races zijn een succes, de beurs is beduidend rustiger. Hier moet iets veranderen. Wat moet er veranderen? Wie het weet mag het zeggen.
Ik heb meegedaan met de fotowedstrijd van de vereniging. Na de echte prijsuitrijking voor de races, volgt de uitslag van de fotowedstrijd. Bas heeft gekozen voor een tegenlicht foto, maar Veronique Smedts (fotoredacteur bij De Volkskrant) heeft mijn foto gekozen. Ida Sabelis mag de knoop doorhakken, en ik win met deze foto de fotowedstrijd (klik voor grote versie).
’s Avonds is er een toertocht door Amsterdam-centrum èn geven Walter en ik onze lezingen, een beetje slordige combinatie. Walter geeft zijn lezing over de reis naar de Noordkaap . Niet via Zweden, maar geheel volgens het motto “de reis is het doel” via Noorwegen. Mooi verhaal, moet je ruim de tijd voor nemen. Na Walter mag ik om te vertellen over GPS, Fietsrouteplanners in Nederland, en vrijwilligers voor de fietsrouteplanner van de Fietsersbond te werven. De lezing is inmiddels online te vinden .
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Toni moet een pakketje ophalen in Bilthoven, en zal daarna met mij en Theo meerijden naar Cycle Vision. Op het laatste moment krijg ik nog een bericht van Paul, hij wil vanuit Amersfoort ook meerijden. ’sOchtends werk ik nog, en met de lunch ga ik naar huis. Snel eten en inpakken. Ik had gelukkig al wat klaar gezet. Toni komt netjes op tijd, en wil graag nog even een foto versturen van wat hij heeft opgehaald (geocache gerelateerd, wat denk jij nou?)
Paul is laat, en rijdt ook nog lek. Met zijn Sunrider duurt het vervangen van de band eventjes. Hij staat recht tegenover mijn flat. We rijden binnendoor naar Theo – geen stoplichten. Theo is gespannen, het samenstellen van het vrijwilligersrooster en wedstrijdschema vraagt veel, zeker met vele late inschrijvingen. Theo mag ons naar het Amsterdam-Rijn Kanaal brengen. Als we daar eenmaal langs rijden, hebben we nog maar twee stoplichten tot Sportpark Sloten. Ik vergeet haast hoeveel stoplichten het zijn: bij natellen zijn het er in Utrecht twee voor in totaal vier stoplichten van huis naar Sloten. Op de terugweg rij ik niet door Utrecht, en kom ik op een total van drie stoplichten.
Bij de Zuilense ring ga ik meteen rechts, terwijl Theo de Oliebollenroute volgt en zo een extra klimmetje mist, en een scherpe bocht die we met 117 velomobielen niet wilden gebruiken. Achter het station van Maarssen wachten ze op me, ik zit tegen de tijd dat de telefoon gaat echter al aan het eind van de fietssnelweg, 2,5 km verder. Bij de brug van de N201 moet ik plassen, en daar halen ze me pas in. Een velomobiel is duidelijk sneller dan mijn open fiets, zeker met een kar erachter. Vlak voor Abcoude vraag ik of het iets rustiger mag.
In Abcoude ligt er een paaltje scheef. Theo stopt om het overeind te zetten. Een liggend paaltje is gevaarlijk, een staand paaltje is slechts hinderlijk. In Abcoude rijden we een lusje over het industrieterrein. Het wegdek is niet geweldig, maar het zorgt er wel voor dat de haarspeldbocht een stuk minder onaangenaam wordt. In Amsterdam Zuid-Oost komen we het eerste stoplicht in Amsterdam tegen. Aan de overkant is de bouwplaats opgeruimd waardoor fietsers nu ook weer over het fietspad kunnen. We kiezen echter nog steeds voor de fietsbrug over de A2, gevolgd door de Middenweg. Het pad langs de A2 is wel snel, maar niet heel aangenaam. Brommers mogen ze ook afschaffen. Langs de politiemanege rijden we langs de A10 over de Amstel. Het voetpad dat stijl naar beneden gaat gebruiken we niet, we volgen gewoon het fietspad. Vanaf hier is alles ongelijkvloers tot het volgende stoplicht. Zelfs de Noord-Zuid lijn weet hier geen roet in het eten te gooien. De bocht is wat krap, maar het gaat goed. Door het Beatrixpark en langs station Zuid komen we op het IJsbaanpad. Bij de kruising met de Amstelveenseweg staat het laatste stoplicht. Vanaf daar is het eenvoudig om in Sloten te komen.
Op Cycle Vision meld ik me bij de receptie, en zoek een rustig plaatsje uit. Achter de bomen, vlak langs de sloot staat de tent alleen midden op de dag in de zon. ’s Ochtends word ik niet vroeg door de zon gewekt, en ’s avonds is m’n tent niet te warm. Ideaal. En slapen met het gekwaak van kikkers gaat me ook steeds beter af. Op de camping is er uiteraard ruim de mogelijkheid om bij te kletsen. Op verzoek van Jack heeft Mark-Jan een toertocht door het Amsterdamsebos uitgezet. Een klein groepje gaat mee, ik niet.
Route is 53.3 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Om half twee is er een wolkbreuk boven de camping. Met mij ging alles goed, maar bij Jos en Hankie staat het raam nog open, en gaas houdt geen water tegen. Niet echt lekker als je er toch al vroeg uit moet, en 240 km mag fietsen. Ik slaap weer verder, en hoor ze uiteindelijk niet vertrekken. Een uurtje later mogen wij ook. Na het gebruikelijke wachen voor het stadhuis, krijgen we onze stempel, en kunnen we wachten tot het vlaggetje van Jacob weer vast zit. Dat is flauw, we kunnen al snel vertrekken naar Harlingen.
De eerste plaspauze volgt al snel. Bij Witmarsum kiezen Marcel en ik een boom uit. Bij het afstappen verliest Marcel zijn snelheidsmeter. De rest van de dag rijdt hij op gevoel, en dat is best vlot. Dat geldt eigenlijk voor de hele groep. Dat is even wennen: ik ging uit van min of meer bij elkaar, maar het lijkt meer op ieder voor zich. Als ik daar over heen ben, rij ik al een stuk prettiger, maar dat duurt wel tot voorbij Franeker, en met de tegenwind na Dokkum heb ik het er ook best nog even moeilijk mee.
Terug op de camping zijn Marcel en Chris klaar voor de tweede etappe, is Oscar ook net klaar, en zijn Jos en Hankie al weer ruim onderweg. Victor is er nog niet (tweede lekke band), en Sander helpt hem. Peter en Jacob rijden hun eigen tempo, en schuiven aan als ik al bijna klaar ben om te vertrekken. De pastasalade is voor herhaling vatbaar, al mag er wat mij betreft een wat zoute kaas aan toegevoegd. Na het aanvullen van water en muesli-repen ben ik ook klaar voor de volgende etappe.
Net als vorig jaar , is er in Sneek weer een fietser ten val gekomen, ernstig genoeg voor een ambulance. Dit deel van de tocht is meer opgebroken, met kort na elkaar een aantal stempelposten. Bij Sloten haal ik Oscar in. Ik heb helemaal geen zin om mezelf te forceren, en rij in rustig tempo met Oscar mee. De dijk naar Stavoren zal toch wel heftig zijn met westenwind. Het Gaasterland blijft mooi. De heuvels zijn een restant van een gletsjer stuwwal. De dijk is lang en open, en met tegenwind is het een kwestie van rondjes blijven draaien. Ik, Oscar, en Mark-Jan rijden bij elkaar, Victor en Sander zitten voor ons. In Stavoren zitten Sander en Victor al op een terras met appelgebak. We schuiven aan, en nemen ook wat. Ondertussen komen er nog een paar ligfietsers aan, en als we weg gaan zitten er nog steeds vier ligfietsers. We rijden wel op het moment dat de brug open is. Het gevolg is dat we bij een zeer rustige stempelpost aankomen.
Tot Hindeloopen rijden we onder de dijk. Er hangen hier grote zwarte wolken vliegjes precies boven de rand van de dijk. Wel iets om rekening mee te houden bij inhalen: mond dicht. In Hindeloopen krijgen we pepermuntjes, en zijn we Victor en Sander weer verloren. Ik wil warm blijven, en met de fiets van Victor is wachten geen aanrader. Bij de een na laatste stempelpost (Workum) wachten we nog heel even, maar rijden we vrij snel weer verder. In Parrega is de toplaag van het asfalt afgefreesd. Dit geeft een zeer hobbelig wegdek. Op een ligfiets geeft dat een stevige rugmassage – Marcel zegt later dat ’ie er bijna van z’n fiets donderde – maar op een racefiets kan het geen prettig gevoel zijn. Uiteindelijk komen Victor en Oscar vlak na mij binnen, Mark-Jan en ik rijden vrijwel tegelijkertijd over de finish. De bierlucht in de tent is na 230 km niet te harden.
Op de camping zijn Marcel, Jos, en Hankie al fris gedoucht. Ik kies ook voor een vrijwillig regenbuitje, de rest van de dag is het droog geweest, al heb ik in m’n spiegel wel een heel donkere lucht gezien. Is ook een aardige motivatie om door te blijven rijden. Ik eet een restje van de pastasalade. Peter en Jacob maken later nog een paar van de geplande koude wraps. Ook erg lekker.
Slapen is geen probleem.
De volgende dag past mijn fiets nog in de aanhanger van Peter en Jacob. Dit jaar geen terugreis naar Meppel of Steenwijk. Ik wordt meteen voor watje uitgemaakt door Annelies. Volgend jaar beter. Dan moet ik wel wat doen aan de schuurplekken waar ik dit jaar toch last van heb.
Route is 236.1 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Als Hankie vertrokken is, gaan ook Jos en ik onderweg. We volgen eerst de weg naar Lelystad. Over de Anaconda-brug rijden we eerst een klein stukje richting Dronten. Al snel slaan we af richting Swifterbant om aan te sluiten op LF15 en LF20 naar de Ketelbrug. Dit stukje fietspad hebben we terecht voorzien van markeringen “niet geschikt voor brede fietsen” in de Fietsrouteplanner. We rijden allebei op tweewielers, dus dat gaat goed.
In Urk halen we een krentebol, en op het strand eten we er een paar. Even moed verzamelen om langs de dijk naar Lemmer te rijden. De komende 18 km is de wind heel erg tegen. In Lemmer gaat er “suikerwater” in.
Voorbij Follega zie ik een paard opgewonden heen en weer rennen in een weiland. Terwijl ik langsfiets zie ik nog net een veulen in de sloot liggen. Hoewel paarden en ligfietsen een wat ongelukkige combinatie vormen , lijkt mij de sloot in elk geval de verkeerde plaats voor een paard. We weten de buren te waarschuwen, en het veulen staat gelukkig al snel weer op de kant.
De rest van de tocht verloopt zonder problemen. In Bolsward rijden we langs de sportwinkel om een elfsteden-wielrenshirt voor Hankie te kopen. Een cadeautje van Jos. Op weg naar de camping komen we langs een andere camping “Half Hichtum”. Hier staan ook nog enkele rijders (Sander, Oscar, Mark-Jan). Jos ziet Sander, en we gaan even langs.
’s Avonds geeft Victor een feestje. Z’n verjaardag was al eind januari, maar een barbecue op dat moment was wat fris uitgevallen. Victor heeft stevig ingekocht, en ook de eieren van Sita worden gecombineerd tot een stevige eier-salade.
De volgende dag (geen track log) gaan we op bezoek bij Sander (ook verjaardag, koffie/thee met soesjes). Daarna gaan we shoppen in Bolsward. Het kan niet uitblijven: Hankie wil een shirt kopen. Dat is niet erg, ware het niet dat Hankie precies het andere shirt leuker vindt. De verrassing is er af, en Jos ruilt het shift later op de dag.
Hankie staat te stuiteren van de zenuwen voor de tocht. Ze vraagt Jos om mee te rijden, en het lukt ze om in Bolsward nog een kaart te scoren met een vroege starttijd. Iedereen duikt er vroeg in.
Route is 113.2 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Komende maandag – tweede pinksterdag – is de elfsteden rijwieltoertocht . Net als vorig jaar wil ik naar Bolsward fietsen. Omdat Jos op de camping blijft als hulppost voor Hankie, en Jos ook best kilometers wil maken, heb ik voorgesteld dat Hankie de auto met vouwwagen en bagage naar Bolsward brengt, en Jos en ik samen fietsen. Omdat morgen voldoende tegenwind zal volgen, breek ik de tocht in tweeën in Almere.
’s Avonds geef ik Jos een introductie in het gebruik van de Fietsrouteplanner . Jos maakt meteen een nieuwe route die we allebei op onze GPS zetten.
Route is 43.0 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
16 mei, Riet is jarig. Oscar heeft nog wat aanmoediging nodig voor de Elfstedentocht, en dus rij ik via Hilversum.
Ik heb een route via de Ankeveense plassen uitgestippeld. Erg mooi, maar het weer is nog koud genoeg om op het Bergse Pad te kunnen fietsen. Tot aan de finish-lijn. Daar komt een groepje hondenbezitters ons tegemoed die de beesten toch niet helemaal onder controle hebben. Niet handig om dan een pad te gebruiken van nauwelijks 90 cm breed. Oscar moet plotseling remmen, en de ondergrond is een beetje glad. In samenvatting: Oscar’s eerste eenzijdige valpartij, gelukkig zonder schade.
We rijden door naar Weesp, en aan de overkant van het Amsterdam Rijn Kanaal wijs ik Oscar de weg naar de Schellingwouderbrug – Grote sloot volgen tot Nescio-brug. Brug oversteken, en onderaan linksaf. IJburg oversteken en bij stoplichten links, de HB-brug over. Daarna Schellingwouderbrug. Ik heb nog niet gehoord of hij ook is aangekomen. Hij zal me nog wel foto’s sturen met wat interessante infrastructuur voor een artikel in Ligfiets&.
Ik rij zelf door via het Gein naar Abcoude. Bij de maffe haarspeld-bocht in het fietspad langs het spoor maak ik foto’s.
In Amstelveen lunch ik, feliciteer Riet, en maak er een rustige middag van. Na het avondeten rij ik weer terug, nu wel een beetje rechtstreeks. In Amstelveen is de omleiding voor fietsers helemaal niet aangegeven: “Fietsers Afstappen” en daarna zoek je het zelf maar uit.
Route is 96.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Nabespreking van paastreffen, en doornemen van draaiboek voor het volgende treffen. NVHPV KaToCo commissie. Nico was gastheer.
Route is 51.9 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Woensdag werd ik gebeld dat de GPS kaar klaarligt. Het weer is goed, dus ik maak er een rondje van. Heen moet ik nog eens beter uitzoeken, linksaf de Maliebaan is niet heel handig.
Eenmaal bij Bever is de kaart er, maar als ik op de verpakking kijk staat er op dat Windows ® vereist is. Op de Amerikaanse Garmin site staat deze kaart zowel op Mac als op Windows geïnstalleerd kan worden. Op de verpakking, de handleiding [pdf] , en de Nederlandse site staat echter nergens vermeld dat de kaart ook met een Mac gebruikt kan worden. Om de chaos compleet te maken, heeft Garmin de Mac software wel beschikbaar, maar is het file-formaat anders. Omzetten kan alleen op een Windows ® machine, niet mogelijk dus. Je kan alle mooie woorden die Garmin op de Mac software site schrijft eigenlijk samenvatten als “Fuck you” . Ik vind het bedrag dat bij die kaart hoort toch net iets te hoog (€ 120,00), en laat Bever eerst navragen wat er nu klopt. Ik moet binnenkort toch mijn glazen ophalen…
Daarna eerst maar eens een lekker ritje maken. Bij de Jutfaseweg zie ik een racefietser totaal over het hoofd. Bij het volgende stoplicht verontschuldig ik me. De fietser reageert een beetje verlegen. Ach, ik probeer Vriendelijk Verkeer in de praktijk te brengen.
De Baden-Powellweg is nog steeds afgesloten, Voorheen was er een nette omleiding, maar die is inmiddels ook afgesloten. Dan maar andersom. Verder geen bijzonderheden, al blijft de situatie bij station Lunetten onoverzichtelijk.
Route is 23.4 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Om toch nog wat te fietsen, rij ik mee met Plat Zwolsch. Vandaag begint de dag met een beetje regen, heel lokaal: alleen boven Zwolle. Het is vandaag de tweede dag van het Molenweekend . Helaas zijn vandaag bijna alle molens gesloten, maar langs een serie molens rijden is eem goed excuus voor een mooie tocht.
Bij de eerste molen – de Passiebloem, een oliemolen – staan Wytze en Peter al te wachten. De route voert naar Deventer, waar ik afhaak om naar Apeldoorn te fietsen. Daar zal ik de trein nemen.
Na enkele molens (Bij Windesheim en Wijhe) rijden we een stuk tussen zomer- en winterdijk van de IJssel. Hier is ook de IJssellinie aangelegd. Op een koopje, want dit wat kort na de tweede wereldoorlog. De geschutskoepel is dan ook een afgeschreven tank, ingegraven, en afgeschermd met beton.
Na de pauze rij ik naar Apeldoorn. Ik heb van Peter een Kruidvat treinkaartje kunnen overnemen, vandaag is de laatste dag dat 'ie geldig is, en ze hadden er teveel gekocht. Voor een schappelijk prijsje kom ik weer thuis. Dat komt goed uit, ik was immers gertegen uit te checken in Zwolle.
In Apeldoorn is het zoeken naar een werkende kaartautomaat. Kan ik meteen de nieuwe fietstunnel bekijken. Er wordt een brommer, lopend, aande hand, meegenomen. 't Werkt. Door het zoeken mis ik net m’n trein. De volgende trein blijkt de trein uit Berlijn te zijn, en dat is altijd even zoeken met de fiets. Dat staat in Nederland niet goed aangegeven.
Route is 61.7 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Dit is de reden van het bezoek aan Zwolle. Eind Augustus is de NVHPV ligfietsvereniging ledendag . Die zal hier gehouden worden, en daar moeten we uiteraard een verkenning voor uitvoeren. Wat we gaan doen blijft nog even een verrassing, al is het maar omdat we het zelf nog niet weten…
De twee sporen in het zuiden van het park zijn allebei uit de tram genomen. Dit geeft aan hoe groot de miswijzing van de GPS is in de tram en onder een bladerdak.
Route is 10.9 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Ik ben een watje: het regent, en meteen neem ik de trein. Afgelopen zondag al nat genoeg geworden.
Route is 2.6 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Zo: mooi weer, beetje wind, wel fris. Tijd om wat boodschappen te doen – thee, kaart voor GPS – en een huis te bekijken. Als ik thuis kom lees ik een mailtje dat het huis (onder voorbehoud) al verkocht is. Jammer, leek niet onaardig, moest wel veel aan gebeuren.
De thee gaat zonder problemen, maar de GPS kaart blijkt uitverkocht. Ik bestel de kaart, en ook meteen nieuwe glazen voor mijn bril. Mijn lichte, vrijwel neutrale glazen (alleen een dun laagje aluminium) hebben een kras in dat alu. Ik heb nu helemaal blanco glazen besteld. De gele glazen staan nog steeds te koop.
Op de terugweg wil ik toch een keer het Rietveld-Schröderhuis zien. Ik kom er bijna langs, en stuur mijn GPS de juiste kant op. Alhoewel: “Rietveldwoning” blijkt niet juist, even verderop staat het Rietveld-Schröderhuis in de lijst. We zijn er inderdaad al eerder langsgekomen. De buitenkant is verrassend genoeg, misschien toch maar eens een rondleiding volgen.
Bestlist niet ver, maar lekker ontspannen gefietst.
Route is 28.6 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Gisteren flink geknutseld aan mijn fiets: nieuwe buitekabels voor remmen en derailleur, nieuwe binnenkabels (dûh), stuur versmald, en nieuwe stuurkop. Voor ik een langere tocht maak, moet ik even testen of alles in orde is. De nieuwe remblokjes komen nog, maar kijken of de basis in elk geval op orde is, kan geen kwaad. Dus even een vlotte ronde. Alles doet het.
Route is 4.1 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Op 1 mei geholpen met de verhuizing van Maartje en Gerold. Samen met Jos een klerenkast uit elkaar gehaald, en weer in elkaar gezet. Ging soepel. Overnacht bij Ruud en Petra in Gouda voor de Stroopwafeltocht op 2 mei. Vanaf 8 uur regent het hier, en het stopt die dag niet meer. Desondanks vertrekken we met vier open liggers en vijf velomobielen voor een rondje.
Het blijkt een afval race te zijn. Het regent, en niet zachtjes ook. Petra krijgt al snel de volle laag als een auto door een plas rijdt. Het duurt niet heel lang voor de eerste lekke band voor wat oponthoud zorgt. Iemand heeft een busje met zelfplakkend spul. De eerste velomobilisten krijgen het koud, en gaan naar huis, ze hebben al een flink stuk door de regen gereden naar Gouda. Na een paar kilometer moet de lekke band bijgepompt worden – volgens voorschrift op het ‘plakspul’. Meteen een excuus voor synchroonplassen. Het lijkt even wat minder hard te regenen, maar ter compensatie mogen we nu recht tegen de wind in. Ruud kiest gelukkig alle inkortingen die hij in de route had gestopt, en zo komen we al snel bij de pauzeplaats. De uitbaters zijn niet verbaasd dat er minder mensen komen dan aangekondigd.
Als we weer een beetje opgewarmd zijn gaan we verder. Niet lang na vertrek kiezen de volgende twee velomobielen de kortste weg naar huis. Nog voor we bij de Oude Rijn zijn, kiest Ruud voor de volgende inkorting. Nu haak ik af, en volg het track naar Bodegraven en de Oude Rijn. Dat is voor mij de gemakkelijkste route.
Had ik al gezegd dat het regent? Dat doet het nog steeds. Als het even wat minder hard naar beneden komt verwissel ik de batterijen in de GPS, en eet ik het lunchpakket op. Echt leuk is het niet meer, maar ik zet wel door. Als ik achter me grijp om wat water te drinken krijg ik een gratis okselwasbeurt: water dat bij m'n ellebogen stond, loopt verder naar binnen. Niet heel prettig. In Woerdenhouden de bordjes even op. Dan maar verder met de GPS: “Naar huis”. Kort naar Woerden ben ik weer op bekend terrein, en kan de navigatie weer uit.
Rond half zes ben ik thuis. Als ik mijn schoenen uit doe, voelt de vloer warm aan. Geheel tegen mijn gewoonte in doe ik de verwarming aan, en begin voorzichtig met douchen. De watertemperatuur voer ik langzaam op: meteen echt warm doet zeer. Dit was niet echt leuk… volgend jaar beter, dan op 1 mei.
Route is 75.0 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Tijdens het mooie weer vóór Koninginnedag had ik een oproep geplaatst voor een tochtje. Voor iedereen die de drukte wil ontvluchten. Daarom ook niet verzamelen bij de Dom, maar bij mij thuis. Nu regent het vandaag, maar toch komen Bas, Mirjam, Koos, en Theo opdagen. Theo heeft de grootste regenbroek (Quest), de rest behelpt zich. Ik rij mijn neus achterna, en neem de groep mee door Lage Vuursche. Omdat het midden in het dorp Koninginnedagactiviteiten zijn, is er geen doorgaand verkeer. Dat fietst prettig, want door de regen zijn daar ook geen bezoekers. Het is wel een beetje modderrijden ondertussen.
Na Lage Vuursche rijden we via Soestdijk, en daar vooral mijn neus achterna. Ik probeer naar het station te rijden, dat is wel een fraai stukje. Mijn intern kompas is echter helemaal van slag. Tot genoegen van Wardrivin' Koos kies ik een stukje Soest waar hij nog niet doorheen is gekomen. Uiteindelijk komen we over een fraai fietspad door een paar weilanden op een fietspad in het bos. Het is zo regenachtig dat ik het niet meteen herken, maar dit is het fietspad langs Pijnenburg.
Theo vraagt op appelgebak. Ik stel voor om meteen naar mijn huis te rijden, dan hebben we er ook goede thee bij, en de Lidl is toch nog open. Het is even doortrappen maar dan zijn we rond twee uur weer in Bilthoven. Helaas sluit de Lidl vandaag ook om twee uur, we moeten het dus even zonder doen. Thee heb ik genoeg, een een vers stuk annanas gaat er ook goed in.
Volgend jaar maar breder aankondigen, hopelijk met beter weer.
Route is 31.2 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Mooi weer, eerste wedstrijd van het seizoen. Ik was van plan om er een rondje om Utrecht van de maken, maar Theo belt om te vragen of er met dit weer nog gefietst wordt. Dus via de Dom. Ik had al een route via Fort Vechten verzonnen, dus die volgen we maar. ’t Weer is goed, de racefietsers hebben er zin in, Theo is op zijn Hurri, dus een beetje last van RIS hebben we wel.
Helaas hebben we niet lang daarna last van ‘PIS’ (Paarden inhaal syndroom), en dat leidt meestal tot hoofdpijn. Bij het viaduct onder de A27 staan twee paarden op het fietspad. De paarden – en de berijders – zijn zeer zenuwachtig. Rustig aan maar, maar dat mensen met zulke paarden de weg op gaan is al vreemd, maar nog vreemder is het dat ze zich hiermee tussen fietsers wagen. Totaal onverantwoord.
Na de paarden volgt bij de Koppeldijk de ANBO. Dit kan ik al beter hebben. Theo kiest op goed geluk een richting, en we rijden richting Lunetten. Ook leuk, maar Niet handig als je naar de Nedereindse Berg wilt. We nemen een recreatief paadje, en daarna een aardige route naar het kanaal. Na de oversteek rijden we een rondje om het fort vanwege het mooie weer. Met goed asfalt zou dit een erg leuk wedstrijdparcours kunnen zijn.
Het is al haast tijd voor de wedstrijd, dus we nemen de meest rechtstreekse route door Nieuwegein. De racefietsers zijn al bijna klaar met hun trainingswedstrijd.
Eerst laat Gert-Jan me zien waar de mooie punten voor het maken van foto’s zitten. De afzettingen blijken al op de juiste plaats te staan. Daarna rij ik en rondje om te zien dat de lengte van het parcours overeenkomt met wat er op de website staat. Tijdens de wedstrijd maak ik foto’s , ook voor de fotowedstrijd van de NVHPV .
Terug volg ik een pad door de polder. Over een paar jaar zal het hier volgebouwd zijn. Ik neem een bruggetje over de Leidsche Rijn (erg smal, nog uitzoeken of ik hier een markering in de Fietsrouteplanner op moet zetten ).
Bij Blauwkapel krijg ik een snorfiets in m’n nek. Opgevoerd, want met twee mensen op het ding blijven ze pas achter als ik doortrek tot 37 km/uur. Ach, een beetje SVS kan geen kwaad.
Route is 47.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
De openbollentocht was vorig jaar een groot succes , dit jaar op herhaling. In tegenstelling tot vorig jaar wil ik dit keer alles fietsen, bijna 200 km. (135 heen en weer naar de start, 60 voor de tocht zelf). Nauwelijks 500 meter van huis begint de ellende: ik heb mijn kettingbuis vervangen, en daarvoor de ketting opengemaakt met een kettingpons. Uiteraard alles weer dichtgeponst, maar blijkbaar niet goed. Goed, weer terug, en nu wel goed. Ik zet er een nieuw stukje ketting in om verdere problemen te voorkomen. Ja, ja.
Tot de start in Voorhout in elk geval geen problemen. Mijn start is wat later dan gepland, dus doorrijden. Bij Nieuwkoop staat er een bord ‘water op de weg’. Niet heel gek, de weg ligt lager dan de naastgeleden sloot. Even verderop volgt een zeer smal fietspad door de Nieuwkoopse plassen. Stipt om elf uur kom ik binnen, precies op tijd. Gelukkig is de rest van de groep bereid om te wachten tot ik mijn kopje thee op heb. Alhoewel, kopje, het is meer een zwembad.
Het rondje geet eerst richting Katwijk. We zijn dit jaar duidelijk wel op tijd, als snel rijden we tussen de bollenvelden (dit in tegenstelling tot sommige toeristen, die niet tussen maar door de bollenvelden lopen). Victor roept tot vervelens toe: “Oh, wat mooi”, maar alles wordt grappig bij genoeg herhaling. Ook het traject door de duinen zit er weer in. Nu echter niet met wind mee, de snelheid ligt beduidend lager dan vorig jaar. Na wat scharrelen door Zandvoort komen we bij “de lachende zeerover”, de naam is nog even fout als vorig jaar, de pannekoeken zijn nog steeds goed.
Na de pauze rijden we door Aerdenhout terug naar het beginpunt. Even voorbij de Keukenhof gaat er opnieuw een schakel uit. Na wat kluswerk kan ik verder rijden, weer tussen de bollenvelden door. In de garage kan ik de fiets ophangen om de ketting opnieuw te controleren. Alles lijkt nu goed, en ik drink flink wat voor de terugreis. Met goede moed vertrek ik rond zes uur. Aan het track kan je al zien dat ik niet ver gekomen ben. Aan het eind van de Engelselaan kan ik er weer een schakel tussenuit halen. Nu heeft een ketting op een ligfiets erg veel schakels, maar die zijn ook nodig. Ik bel Victor om me te helpen. Hij is gelukkig nog in de buurt als hij naar zijn telefoon kijkt, en komt langs. Met wat passen en meten past de fiets er nog bij, en ook ikzelf kan nog mee.
Als tegenprestatie maak ik ook voor Victor een rappe hap. Ik had al een afspraak staan om mijn balhoofdlagers te vervangen. Victor weet echter hoe dat moet, en doet het (na vragen) ook voor me. Nu kan de afspraak bij de fietsenmaker van donderdag gebruikt worden om de ketting er echt goed op te leggen. Het combineren van SRAM met Shimano was wellicht geen goed idee…
Route is 132.2 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Even naar Amstelveen. Tegelijkertijd ook maar even een inspectierondje voor de fietsrouteplanner. Een deel van de route heb ik alleen via anderen ingetekend, en even kijken kan geen kwaad.
De eerste verrassing zie ik al bij het recreatiegebied bij de Ruijgenhoeksedijk. Eén van de ingange is voorzien van een U-bocht constructie, maar wel met het bord ‘verplicht fietspad’. Het hek is overduidelijk bedoeld om brommers en snorfietsen te weren, maar volgens het bord mogen snorfietsen er wel rijden. Bovendien is het verplicht volgen van een fietspad dat afgesloten is met een hek toch wat vreemd. Afin, ik had dit bord al kort na de opening van het terrein gezien, en een bericht aan de beheerders gestuurd. Nooit een reactie ontvangen, maar het bord is nu vervangen door een bord ‘onverplicht fietspad’. Snorfietsen mogen er nu niet meer komen (met draaiende motor), en dat lijkt me in overeenstemming met het hek. Het maakt het hek niet vreemder, maar intentie en formaliteit zijn nu in overeenstemming.
Door naar Abcoude. Daar is een nieuw fietspad aangelegd van het oude naar het nieuwe station. Dit pad had ik al in de Fietsrouteplanner gezet, maar nog zonder naam. Ook een voorbijganger kon me niet vertellen hoe het pad heet. Dan maar vragen bij de gemeente. De nieuwe verbinding maakt de route langs Abcoude wel een stuk rechtstreekser, al wordt er nog wel aan de weg gewerkt. Hopelijk verdwijnt de haarspeldbocht nog wel uit het traject. Daarna de A2 over richting de windmolen, en vervolgens door de polder naar Ouderkerk. Daarna heel rechtstreeks naar Amstelveen.
Terug via de Ouderkerkerlaan en de Kruitmolen. Daartussen een route die ik nog niet eerder heb geprobeerd, deze keer leidde het me op prettige wijze langs wegwerkzaamheden. Voorbij Ouderkerk volgen de echte wegwerkzaamheden: de A2. Er is weinig veranderd met de laatste opgave van Victor. Bij de Holendrecht wordt je over de nieuwe brug gestuurd, maar kom je even later over een tijdelijke parallelweg te rijden.
Het echte avontuur komt pas na afslag 3, ‘Abcoude’. De situatie is hier erg onoverzichtelijk. De verbinding met de Winkel gaat over het opslag terrein van de bouw, hierover nog een toelichting toevoegen in de Fietsrouteplanner. Het fietspad naar Vinkeveen gaat over het nog niet aangelegde wegdek, helemaal naar de toekomstige middenberm. Ze waren nog bezig met de nieuwe fietstunnel, en de duiker voor de Winkel. Daarna mag je een flink eind over het nieuwe wegdek. Ja, ik heb op de A2 gefietst. Aan het eind er af (licht chaotisch), en daarna langs het geluidsscherm, niet tussen de auto's over de Vinkenkade. De tunnel bij de Zuwe is bijna klaar. De verhoogde fietspaden moeten nog aangelegd worden. Dit zal komende zomer gebeuren. Ik kan me voorstellen dat het nu niet echt prettig fietst, zeker niet als er ook een auto doorheen rijdt.
Bij de aflsag Vinkeveen begint het pas echt goed. Eerst de Groenlandsekade op, langs het motel, en dan oversteken. Halverwege, tussen beide delen van het viaduct staat een klein bordje “Oukoop – Breukelen”. Dit is inderdaad nog steeds dezelfde constructie die Victor ook al had gezien. Dit is minstens creatief te noemen, en beslist nog velomobiel onvriendelijk. Na deze laatste hindernis, volgt een bekende route naar Oud Aa en Breukelen. In Maarssen ga ik de andere kant op, richting Amsterdamse Straatweg. Na wat slingeren langs de laatste uitbreiding van Maarssen (wie zegt hier dat het slecht met de bouw gaat?) rij ik door Oud Zuilen. Uiteindelijk via Blauwkapel naar huis.
Route is 89.3 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Gisteren veel regen, en er stonden daarom plassen op mijn kar. Die zijn afgelopen nacht bevroren, of in elk geval de bovenkant van dat water. Ja, het was fris vannacht. Het is een kwestie van rustig inpakken en lekker loom ontbijten. Paulus is gisteravond al vertrokken, en belt om te vragen of de ringsteek-attributen meegenomen kunnen worden. Hij heeft de ringen. Dat is goed om te weten, Marcel was al naar ze op zoek.
Ik zie na het telefoontje van Paulus ook dat Theo me al een SMS heeft gestuurd. Hij vraagt hoe laat we vertrekken. Ik gok elf uur. Net als de afgelopen twee jaar rijdt Theo ons tegemoed om in een rustig tempo mee terug te rijden. tegen elf uur is hui aanwezig, en na snel bijtanken kunnen we vertrekken met uiteindelijk dertien fietsers. Op de heenweg heb ik gemerkt dat ik bij (mijn) hartslag van 120 mensen verlies, we beginnen nu dus nog iets rustiger. Voor een paar fietsers is echter de balans tussen voor het donker thuis komen, en de hele groep bij elkaar houden een delicate balans. Bij Amersfoort neem ik Maartje/Gerold op de tandem en Maaike mee in een wat hoger tempo. Zij willen noordelijk langs Utrecht om door te rijden naar Leiden. De rest gaat in Utrecht naar het station, en Theo brengt ze daar.
Route is 48.1 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Op zaterdag aan ringsteken gedaan, nauwelijks gefietst. Het weer is regenachtig, maar niet eens heel beroerd. Lekker meegeholpen met koken.
Op zondag volgt de traditionele toertocht, maar het plan valt letterlijk in het water. De route bestaat uit een puzzeltocht langs knooppunten. Bij elk knooppunt is er een vraag (op een papiertje!) waar het volgende punt op de route gevonden kan worden. We vrezen dat deze papiertje na ongeveer 4 vragen meer zullen lijken op papier maché, en besluiten om de toertocht om te gooien. Gelukkig had ik ook een ‘autoluwe’ toertocht langs een GPS track gemaakt. Deze route blijkt erg fraai; de taart in Boshuis Drie is goed. Net na vertrek uit Boshuis Drie regent en hagelt het hard. Regenpak functioneert naar behoren, dit in tegenstelling tot mijn voorrem. ’s Avonds heeft Frank de rem maar eens netjes gecentreerd op de schijf. Dat remt weer uitstekend. En dan toch maar een setje blokjes in de reparatie-kit stoppen.
’s Avonds barbeknoeien en ouwehoeren. Kampvuur, middernacht naar bed.
Route is 42.3 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Vrijdag 2 april naar het paastreffen. Een groep uit Zuid-Holland rijdt mee. Om niet door Utrecht centrum te rijden, spreken we af bij Vechten. Daar zitten Mirjam en Koos in het gras, met mobiel internet om iets met XS4all te regelen.
De rest van de groep verschijn fashionably late, en na een paar schamele kilometer wordt in Bunnik gestopt voor een lunch.
Na de lunch mogen we al snel aan de bak. We moeten ergens de Utrechtse Heuvelrug over, en dit jaar is dat bij Austerlitz. Daarna volgen Woudenberg (lastige oversteek) en Scherpenzeel. In Scherpenzeel buigen we af naar het noorden, richting De Glind. Vanaf daar naar Barneveld en Kootwijk naar de Harskamperdennen.
Tijdens de hele rit hadden we een stevige zuiden wind, dwars op de route. Rijden met hartslagmeter en cadansteller bevalt mij goed.
Route is 55.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
’s Ochtends m’n nieuwe cadans-teller gemonteerd. Victor heeft er een mooi busje voor gemaakt, en na het verwijderen van de oude teller (nu bij Jos) kan de nieuwe er op.
We rijden in een rustig tempo naar Dronten. Alleen Frans is met de Quest, verder rijdt iedereen open. Onderweg krijgt Wendy de opdrach om een tussensprintje te trekken. Marcel gaat niet mee, maar ik wil wel even en ga Wendy hazen. Zo zijn we wel erg snel in Lelystad. We rijden over de Anaconda-brug, het eerste deel is inmiddels te zien in Google Earth. Verder geen noemenswaardige gebeurtenissen onderweg.
De nieuwe winkel van Tempelman is net klaar, boven staat nog een afzetting van Flevobike frames om een gat af te schermen.
Route is 33.7 km lang.
Terug in Dronten is er een buffet. Ik voel er weinig voor om 40 km tegen de wind in te fietsen, en ga naar Zwolle. Dat is het plan. M’n GPS (open street map) denkt echter dat de handige route via Elburg loopt. Dat heb ik te laat door, en eenmaal in Elburg rij ik naar ’t Harde, en pak daar de rechtstreekse stoptrein.
Route is 29.7 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Morgen is de Nationale ligfietsdag, of eigenlijk is het ’t nationale ligfiets weekend. Voor 't eerst doen er een paar bedrijven mee die op zondag niet open gaan.
’s Avonds komen eerst mijn ouders op bezoek. Lekker eten: de pastasaus bevat gegrillde aubergine (handig zo'n tosti-ijzer). Ik rij naar Almere, maar kom er al snel achter dat ik alleen de route van het station naar Marcel en Wendy op de GPS heb staan. Ach, ik heb de kaart gezien, en kom in elk geval in de buurt.
Tot voorbij de Stichtse brug gaat alles volgens plan. Daarna moet ik even zoeken naar de Vogelweg, maar een bordje bijlichten doet wonderen. Vervolgens gaat het weer een hele tijd goed, maar als ik de A27 over ben rij ik te ver door. Ik weet dat ik hier af moet slaan, maar rij net te ver door. Uiteindelijk vind ik het pad met de rioolbuizen. Net voorbij de A6 pak ik mijn telefoon voor de laatste instructies. Ik had Wendy al laten horen dat ik m'n track vergeten was. Zoeken op adres is hopeloos met de Open Street Map die ik gebruik, dus ik moet het echt hebben van een waypoint.Als ik mijn telefoon gepakt heb, heb ik een gemist bericht van Jos: of ze me op kunnen komen halen. Aardig aanbod, maar ik ben er al bijna. Maar nu ik je toch aan de lijn heb, kan je me even begeleiden naar Marcel? Na enige verwarring over de exacte lokatie (rioolbuizen is even belangrijk), vertelt Jos me door te rijden, en bij het water rechts af te slaan. Als ik daar aankom staat er een auto. Juist: Jos en Hankie. Ze waren onderweg, en in de buurt. De instructies zijn eenvoudig, en als ik er ben herken ik de rotonde waar Jos en Gerold een rondje om hebben gerend.
Route is 45.5 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
's Ochtends al vroeg wakker. Vanaf zeven uur kan ik de slaap niet meer vatten. Na het ontbijt richten we de zaal in. Met wat creativiteit weten we het scherm op te hangen.
Rond tien uur arriveren de eerste leden (naast de overnachters). Al snel begin het informeel overleg, gevolgd door het formele deel van de vergadering. Het beleidsplan wordt stevig bediscussiëerd, en uiteindelijk aangenomen. Uiteraard loop het uit, pas rond zes uur zit ik op de fiets. Een aantal Quest rijders is dan al vertrokken, Bastiaan Welmers is op zijn vouwfiets, en dat is een prima match met mijn snelheid. We rijden rustig door Utrecht richting De Bilt. Bij het Oorsprongpark slaat hij af. Een aantal paadjes hadden we wellicht beter over kunnen slaan. Sorry…
Route is 27.4 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Naar de algemene ledenvergadering van de ligfietsvereniging NVHPV. Route uit de fietsrouteplanner, gereden op de Trice. Ik wil Kees laten voelen hoe een trike zonder brake-steer rijdt.
Onderweg kom ik Marten tegen. In het schijnsel van mijn koplamp, in de spaarstand, die ik in de verte een reflectie die toch wel heel erg op een radical toptas lijkt. En ja, dat klopt: een ligfietser. Marten is erg blij dat ik heb tegenkom (en inhaal), hij heeft zijn GPS verkeerd ingesteld, zijn target lijkt aan de westkust van Wales te liggen. Dat is neit in de buurt van de ALV. Hij vertelt me dat die grote bak licht alleen een ligfietser kon zijn. En dat in de spaarstand, misschien staat 'ie toch iets te hoog…
Gezamelijk rijden we naar de scouting. Daar kunnen we douchen, en aanschuiven bij een eenvoudige doch voedzame maaltijd. Met enig geouwehoer en ook interessante discussies wordt het half twee voor ik er in lig. Toni is om middernacht vertrokken uit Den Bosch, en zal om half drie arriveren. Kees wacht wel, ik niet.
Nog even over de terugtocht: ik heb nu een hartslagmeter op m'n Garmin. Ik heb gereden met m'n hartslag en de tijd in beeld, niet de snelheid. Bevalt goed. Ik zal mijn grafiekjes verder uitwerken om ook deze metingen op te slaan.
Route is 29.2 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Zo, de sneeuw en bijbehorende gleadheid en pekel zijn vertrokken. Jacob heeft een nieuwe Hurricane, en daar staat nog maar 5 km op de teller. Daar moet iets aan gebeuren. Waar ook iets aan moet gebeuren is mijn gewicht. De taart bij Jacob sla ik toch maar even over.
Jacob heeft een rondje van ongeveer 50 km gemaakt. Er ligt nog een fietspad tussen Worden en Woerdense Verlaat dat verkend moet worden. Met de oostenwind gaat het eerste deel voorspoedig. Overigens wil oostenwind nog wel zeggen dat het koud is. De route naar Worden is bekend, al gaan we voor een deel langs de andere kant van het water. Ook leuk, maar ik weet nu wel waarom we meestal aan de andere kant blijven.
Langs het spoor naar Woerden zet ik even aan: 46,8 km/uur. Gelukkig, dat ben ik nog niet verleerd. We scharrelen door Woerden, en even later zitten we op het onbekende pad (Woerden – Zegveld – Woerdense Verlaat). Navigatie-apparatuur zou niet bedoend moeten kunnen worden als de auto in beweging is: een auto komt haast het fietspad op rijden als de bestuurder met telefoon of GPS bezig is. Het is een net fietspad, maar ik vind mijn route spectaculairder (toevallig vrijwel een jaar geleden, en ook met Jacob).
Na Woerdense Verlaat rijden we terug via Kasteel De Haar. Ik rij door de stad, niet langs de ring Noord. Onderweg vallen er een paar af: Peter houdt het 't eerst voor gezien (de laatste kilometers tegen de wind in was hij echt leeg), en Victor gaat nog even mee met Jacob om z'n MP3 speler op te halen.
Route is 68.9 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Nogmaals bij hetzelfde huis kijken, nu met eigen aankoopmakelaar. Huis lijkt kleiner dan in de advertentie is genoemd. De schade aan het laminaat komt door een omgevallen vaas. Hele vloer is mooi doorgelegd, dus dat is lastig te herstellen. Ik moet het bezichtingsrapport nog ontvangen.
Wel blij dat ik een Trike heb. Valk voor vertrek begon het opnieuw te sneeuwen. Ik vind dat helemaal niet leuk meer, maar met een trike kom je er doorheen, en kan je lekker dwars door de bocht. Ik moet nog wel uitzoeken wat wel een prettige route kan zijn. Jos kwam met een suggestie langs de zuidkant van Utrecht. Die ga ik de volgende keer uitproberen.
Route is 26.6 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Overleg met de Fietsersbond over infrastructuur zaken en samenwerking NVHPV en Fietsersbond.
Met de Trike. Was op een paar stukjes nog nodig. De Fietsersbond zit op een andere lokatie, het stallen van de fiets is geen probleem meer. Theo Zeegers had nog nooit zo'n fiets gezien. Nadeel blijft de stalling op het KNMI: de kelder (trap af) is niet handig met een trike.
Route is 17.6 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Bas “rood petje” de Meijer is bezig met protretten van ligfietsers. Voor de volgende aflevering van Ligfiets& ben ik zijn onderwerp. Ik fiets eerst naar hem, en vervolgens gaan we samen op zoek naar een geschikte lokatie. “Iets met infrastructuur”. Daar is een hoop over te vinden in Utrecht, helaas vaak hoe het niet moet.
Na wat zoeken besluiten we eerst bij de kruising Vleutenseweg/Spinozaweg te kijken. Deze is onlangs onder handen genomen, en ziet er zowaar redelijk uit. Het is nog steeds maximaal wachten voor fietsers, maar het wegdek is glad…
We besluiten op in Leidserijn te kijken, maar nog voor de de koffiemolen gepasseerd zijn, krijgt Bas een goed idee: het Smakkelaarsveld. Door de verbouwing is het en puinhoop, met borden waar geen touw aan vast te kopen is. Pijltje links, pijltje rechts, en een voetganger, fiets en snorfiets eronder. En dat dan weer twee maal achter elkaar. Wie het begrijpt mag het zeggen.
Bas schiet op film, 6 x 6. Ik heb op het moment dat ik dit schrijf (26 januari) nog geen idee hoe de foto's geworden zijn. Ook moet hij nog langskomen voor het bijbehorende interview.
Na de foto-sessie ga ik wel naar Leidserijn, om een woning te bekijken. Het appartement is mooi, maar de berging…. Ik neem de maten op. Zo op het oog durf ik niet te zeggen of het kan of niet. Ik stuur de maten naar Theo, en vraag of hij een idee heeft. Hij denkt aan het verbreden van de deur van de berging. Bij hem op het werk, lekker warm, binnen, kunnen we het in elk geval uitproberen.
Zo gezegd, zo gedaan. Tot onze verbazing gaat het zelfs vrij gemakkelijk. Een set wieltjes maakt het gemakkelijker, maar met de achterkant eerst, rij ik hem vrij gemakkelijk naar binnen. Theo doet hetzelfde, maar dan met de neus eerst. We zijn verbaasd, en meten onze deuropening nog maar eens na. De breedte van 90 cm klopt, en blijkt voldoende om de draai met de Quest te kunnen maken (vanuit een gang van 210 cm breed). Goed, ik ga verder met dit appartement, er zal zeker nog onderhandeld moeten worden.
Route is 33.0 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Na bijna twee weken ‘Kwessie’ geleend te hebben, mag ze vandaag weer terug. Ik heb er nu 40 + 50 + 100 + 60 + 45 + 45 = 310 km mee gereden, en vandaag komt daar nog eens 40 bij. Tijdens m'n ontbijt sneeuwt het. Wel mooi, maar dat belooft wat voor de rit.
Uiteindelijk valt het mee: het sneeuwt maar kort, het is rond het vriespunt (en wordt steeds warmer), en er is stevig gestrooid. Utrecht blijft niet prettig bij sneeuw voor fietsers, maar ik kom er goed door, en de provincie heeft zoveel zout neergelegd op het fietspad dat de sneeuw snel verdwijnt, al helpt het dat er een beetje zon bij komt.
Een Audi-rijders scheurt achteruit het fietspad op, net als ik eraan kom – dûh, anders had ik het niet kunnen melden. De blinde kip. Hij scheurt er na de onhandige actie ook als een idioot vandoor. Ach ja, de Audi-rijder…
Een vrachtwagen wil me vlak voor de bebouwde kom van Montfoort beslist inhalen. Niet handig, want het is een groot loeder, en die moet regelmatig stoppen omdat de weg te smal is voor hem, een vernauwing en een tegenligger tegelijkertijd. Hinderlijk, en onnadenkend.
Bij Kees over Mexico, de vereniging, en de fiets gesproken. Ik had gisteren al opgezocht hoe laat de trein gaat. Voor € 10 kan ik me door de NS thuis laten brengen. Een erg prettig idee met dit weer op een open fiets. Ja, ik wil echt een velomobiel. Nog een half uur langer op het station staan vernikkelen, omdat er een trein uitviel.
Route is 39.3 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Gelukkig Nieuwjaar!
Na wat knallen van Victor (blij met m’n oordopjes), en verder een uitstekende nachtrust, volgt de eerste januari. Na een rustig ontbijt, repareren we de schade van de aanvaring van gisteren . Als ik “we” zeg, bedoel ik in dit geval vooral Jos, ik houd slecht de lamp vast waardoor Jos kan zien wat hij doet. Als Kwessie toch op haar kant ligt, zet ik meteen even wat kabeltjes vast. Tijdens de oliebollentocht is het magneetje van de kadansteller achter een kabel blijven steken en losgeschoten. Gelukkig viel ’ie binnen de Quest, en heb ik het magneetje nog wel. Uiteraard zet ik ook de oorzaak van het probleem weer vast.
Op de heenweg had ik al snel en probleem met de accu. De pinkers deden het nog wel, maar de koplamp en toeter niet. Dat kan wijzen op een slecht contact, of op een dode accu. Jos heeft nog een 6V accu liggen, en die hebben we gisteravond nog aan de lader gelegd. Ik heb nu ook weer licht.
Na de lunch neem ik afscheid van Maartje, Gerold en Hankie. Jos brengt me tot de Stichtsebrug. Hij kijkt nog wel even op een kaart om een sneeuwvrije route te verzinnen. Tot de Stichtsebrug gaat alles nu inderdaad voorspoedig, en Jos gaat hier zijn woon-werk route verkennen. Ook neem ik een iets andere route bij het begin van de Wakkerendijk. Halverwege het alternatief staat er echter een bordje dat de weg doodloopt, zonder ‘fietsers uitgezonderd’ daaronder. Ik steek dus door (over slechte klinkers) naar de Wakkerendijk, en rijd daar over het met ijs bedekte asfalt.
Aan het eind van de Wakkerendijk is het licht uit. Ik schakel weer over op de oorspronkelijke accu, en die doet het nu wel. Wie het begrijpt moet het zeggen. De rit naar het KNMI verloop verder voorspoedig. Eenmaal thuis blijkt de accu die ik van Jos geleend heb nog maar 4,5 V te leveren. De automatische acculader wil daar best een druppellading aantoevoegen, maar dan alleen van 2 V. Ik denk dat de accu overleden is, maar moet nog even aan Jos vragen wat hij er nu mee wil. De nieuwe Strada van Hankie zal ook op 6 V werken, maar met NiMH accu’s, niet met een lompe lood-accu.
Route is 45.1 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]