Terug ietsje rustiger
Route is 50.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Weer eens langs bij Joop en Riet. Reistijd (vluchtduur): anderhalf uur.
Route is 50.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
De route van de Stroopwafeltocht (uit en thuis erbij). Omdat ik het druk heb gehad met andere dingen, heeft het verslag heel lang op zich laten wachten. Het was een erg mooie dag, en voor verslagen verwijs ik heel lui naar de discussie op de ligfiets mailing lijst .
Route is 111.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Na Dwingeloo rijden we in twee dagen naar het paastreffen. De tussenstop wordt het natuurkampeerterrein bij Wapenveld.
Bij Meppel is het even zoeken, maar ook daar komen we uiteindelijk met de knooppunten wel waar we willen wezen. Het is vandaag weer onwaarschijnlijk mooi weer.
Onderweg blijkt Staphorst haar fietspaden op order te hebben. Bij de grens met Zwartewaterland houdt dat echter op. Op het bord staat “Gemeente Zwartewaterland”, zo weet je tenminste wie er verantwoordelijk is.
Later komen we in Hasselt. Hier lunchen we aan de haven. Het is een mooi en oud plaatsje, maar de fietsvoorzieningen zijn ook hier – het is nog steeds de gemeente Zwartewaterland – ver beneden de maat. De brug is is nog het best te omschrijven als een opgestoken middelvingen naar alle passerende fietsers. Er is een smal fietspad met scheefliggende tegels. Het is gelukkig een niet-verplicht fietspad, dus we kunnen het negeren. Helaas zijn ook hier veel automobilisten niet op de hoogte van de betekenis van “niet verplicht”. Kortom, ik ben blij wanneer we heelhuids aan de andere kant staan. Dan is het nog niet voorbij, en mag je zelf je weg zoeken over het industrieterrein naar de Zwolsedijk. Het is dat ik weet dat hier een mooi fietspad begint.
Langs het Zwarte Water rijden we Zwolle binnen. Er is hier een snelle route om aan de andere kant te komen, maar improviseren werkt ook. Eenmaal in Gelderland zien we ook de eerste bordjes Wapenveld staan. Bij Hattem staan die even niet heel handig, en zien we niet goed welke kant we op moeten. We komen bij het Kleine veer uit, alwaar we weer om kunnen draaien.
Een beetje puzzelen in Hattem brengt ons op wat denk ik een voormalige spoorlijn is. Vrijwel vlak en kaarsrecht. Het geeft in elk geval een heel mooi en snel fietspad. Jammer dat het niet overal voorrang heeft op kruisende auto’s, dit is een potentiële fietssnelweg.
Vlak voor Wapenveld (net na de Euroma-fabriek) verlaten we dit fietspad. We rijden nu een stuk langs een drukke weg. Niet mijn favoriete route, maar voor het laatste stuk heb ik de GPS maar even op routeren gezet. De OSM-kaart wil ons om de camping heen laten rijden, en de camping vanaf de zuidkant benaderen. Gelukkig zie ik op tijd een bordje, en kunnen we de auto’s achter ons laten.
We installeren ons op het veldje voor trekkende fietsers en wandelaars. De camping is prima en rustig, maar wel vol. Er is geen elektra, en ook geen verlichting in het toilethuis. Wel een douche en warm water. Er mag geen vuur gemaakt worden (uiteraard). We koken voor alle zekerheid in de vuurhut, dat lijkt me het veiligst.
Route is 82.0 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
De radiosterrenwacht heeft een erg gevoelige ontvanger. Daarom geldt in een straal van een kleine kilometer een verbod op het gebruik van mobiele telefoons en motorvoertuigen (vonken zijn een prima bron van radiogolven). Deze worden expliciet genoemd. Maar ik kan me niet voorstellen dat ze gelukkig worden van elektronica in het algemeen. Mijn GPS ontvanger bevat ook een zender. Die is in elk geval sterk genoeg om een draadloze fietscomputer te ontregelen. Veiligheidshalve heb ik de GPS in de buurt van de sterrenwacht uitgezet. De route ziet er daardoor wat vreemd uit.
Ergens rond het middaguur maken we een rondje over de hei. Het lijkt wel een savanne: zinderend warm, droog, en met enkele solitaire bomen die de barre omstandigheden trotseren. Het is ook hier bijzonder droog. Gelukkig is het nog rustig, als is de witte-haren brigade al ruim vertegenwoordigd, al dan niet ondersteund met een accuutje. Vaak paarsgewijs, op een dames- en herenuitvoering van dezelfde fiets.
De weg “Achter ’t Zand komt langs de camping, maar er wordt aan gewerkt. Op de fiets komen we een eind, en kunnen we een fietspad langs een paardenpad nemen - de Oude Hoogeveensedijk. En hier kom al snel een stuifkar – sorry huifkar – van de andere kant. Even dekking zoeken tegen het stof. De wind blaast het stof gelukkig snel weg. We rijden door naar Dwingeloo, naar de Brink. We willen een ijsje. Dat is nog lastig, we hebben geen zin in een terrasje. En waar we dachten dat de snackbar goed ijs had, blijkt dat tegen te vallen. Uiteindelijk koppelen we de gewone boodschappen aan het ijsje. We nemen een pak ijs – Hertog met stukjes chocolade – mee uit de supermarkt, en fietsen als een speer terug naar de camping. Daar combineren we het ijs met tijmhoning en walnoten. Dat is een combinatie die erg goed bevalt.
’s Avonds na het eten gaan we naar de sterrenwacht. Daar wachten we op zonsondergang, en hopen we ook sterretjes te zien. Dat lukt, al duurt het lang voor het donker is.
Route is 33.0 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Via Bakkeveen (voor een Fryske Sûkerbôle) gaan we op weg. Weer via de knooppunten. Ik heb al eerder vrijwel dezelfde verplaatsing gemaakt, goed te zien dat we nu anders rijden. Nu meer om Oosterwolde heen.
We zijn bijna door de benzinevoorraad heen (nee, niet voor de fiets, wel voor de brander). Na een stuk kanaal (erg smal sluisje, maar het kan ook met een Trice) vragen we bij een benzinepomp/garage of ze ook wasbenzine hebben. Dat hebben ze niet, maar ze verwijzen ons naar een doe-het-zelfzaak of een boten- en caravanzaak. De eerste suggestie is om terug te gaan naar het kanaal. Dat trekt niet zo, dus via een stukje “Drents-Friesche Wold” komen we in Appelscha. Het is voorseizoen, en dat is maar goed ook. ’s Zomers struikel je hier over de fietsers (en dan vooral de E-bike variant, denk ik). We nemen een ijsje. Ook voor de verkoper was het goed dat het voorseizoen was, hij moest beslist nog even oefenen. Na het ijsje fietsen we door naar de bouwmarkt, waar een liter wasbenzine snel gevonden is. Ik heb twee benzineflessen (een stook-fles, en een voorraadfles van mijn oude Sigg-brander). De liter is snel verdeeld. Dat moet ook, elk van de flessen is kleiner dan een liter.
Via het bos- en heidegebied (onderweg een lekkere lunch) steken we het kanaal over bij Geeuwenbrug. Er is weinig ruimte, maar de plaats van de oversteek had prettiger kunnen zijn. Na Geeuwenbrug zet ik mijn GPS op de dichtstbijzijnde supermarkt, de C1000 in Dwingeloo. Vanaf de Brink gaan we naar de camping via een fraaie laan met aan beide kanten berken.
De camping zelf is erg mooi, al is het even zoeken naar een vlakke plek. De radiovrije zone van de sterrenwacht begint vlak achter de camping (jammer genoeg niet erop, had wat luidruchtige telefoongesprekken kunnen schelen). We zijn blijkbaar één van de eerste gasten van dit seizoen: ik moet de geiser aansteken wanneer ik wil douchen.
Route is 54.3 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Dit wordt een lange dag. We beginnen met een wandeling op het grootste heidegebied van Friesland, vlak bij de camping. Hier zien we de zon opkomen (geen GPS track, wel foto’s). Ook prettig: ontbijten op een bankje op een volslagen rustig heideveld. Er lopen Drentse heideschapen. Mooie beestjes, en de groep is zo klein dat ze een stuk stiller zijn dan de schapen die vlak bij de camping staan. Ook grappig, maar dit is ook erg leuk.
|
|
|
|
|
|
Tussendoor gaan we even naar Bakkeveen om boodschappen te doen. We maken een koude sperziebonensalade, dat neemt makkelijk mee.
’s Middags gaan we naar het Fochteloërveen voor een wandeling. Op de heenweg nemen we een route via de Rendijk. Deze blijkt te bestaan uit scheef liggende klinkers, geen succes dus. Alleen het deel dat we fietsen staat op de GPS-track, ik heb geen reserve-batterijen meegenomen, en wil ook op de terugweg een GPS hebben.
Wel een succes is het Fochteloërveen. We beginnen bij het informatiecentrum van Natuurmonumenten. Hier staat onder andere een water-meter, die laat zien dat het water ongeveen een meter lager staat dan gewenst. De grote wandeling blijkt niet te starten bij het bezoekers-centrum, maar een stuk verderop. Als eerste gaan we naar de uitkijktoren, even op de fiets. Voor het eerst zit ik op m’n Fuego met gewone schoenen. Dat voelt vreemd, zeker met de SPD-stompjes die ik op de fiets heb zitten. Het uitzicht uit de toren is fraai. Vogeltjes en insecten spotten van bovenaf. Weer terug op de begane grond fietsen we naar het startpunt van de wandeling. Onderweg zie ik een ringslang het fietspad oversteken. Tijdens de wandeling zien we verschillende bijzondere planten. Met “we” bedoel ik hier vooral Maaike.
Het is zo droog dat er een algeheel verbod op open vuur en roken is ingesteld. Toch ruiken we dat een fietser nog aan het roken is. Vervelend dat iemand niet zuinig is op dit bijzondere gebied.
Na de wandeling gaan we terug naar het bezoekerscentrum. De rolstoelwandeling is niet lang, maar loopt wel erg makkelijk. Aan een picknicktafel eten we onze salade op. Een leeuwerik zorgt voor de muzikale begeleiding. Als we vertrekken gaat de zon al bijna onder.
Via een andere route gaan we terug. Of het echt een verbetering is weet ik niet. Het fietspad langs de voormalige vuilstort is niet heel geweldig, ook al gaat er een knooppunten-route overheen. Als we op de heide zijn, gaat de zon onder, mooi dat we daar zowel zonsopkomst als zonsondergang zien.
PS: Wanneer we weer thuiskomen na het paastreffen, zien we dat er brand is geweest op tweede paasdag in het Fochteloërveen . De schade is aanzienlijk – donaties zijn gewenst.
Route is 37.4 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Na en goede nachtrust pakken we rustig in om naar Wijntjewoude te gaan. Op het moment dat ik de kar achter de Fuego wil hangen kom ik er achter dat de trekhaak nog bij Nazca ligt. Ik bel naar Nazca – de enige keer dat mijn telefoon deze vakantie aan gaat. Nog voor ik van het erf af ben, belt Monique terug: de trekhaak is gevonden, ik kan langskomen. Vergissen is menselijk.
Na dit kleine oponthoud kunnen we van start. Al snel komen we uit bij de knooppuntenroutes. De nummers op een stuk leukoplast schrijven, en je hoeft een tijd lang niet op de kaart te kijken. Omdat de bestemming een natuurkampeerterrein is, weet ik de locatie al. Die staat in de GPS. Het laatste stukje kunnen we dus met de OpenFietsMap rijden. Zover is het nog niet.
De route voert door een gevarieerd gebied. Havelterberg, Hunebedden, hei, bos, lunch, weiland, meer bos, meer hei. Bij de afslag naar Moskou en Petersburg eten we onze vruchtenkwark (even een dipje).
We zitten al dicht bij de camping, ik laat de GPS een route verzinnen. Iets beter kijken laat zien dat deze route beter niet gevolgd kan worden. Bij Klein Groningen steken we de provinciale weg over (erg druk, niet prettig). Pas hier geeft de GPS dezelfde route die ik verzonnen had. Helaas kan ik het probleem thuis niet reproduceren.
De camping is niet groot, maar voldoet. Het is er gelukkig rustig, de toiletvoorzieningen zijn niet heel uitgebreid. We maken het niet heel laat, morgen wordt een volle dag.
Route is 65.6 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Met de extra deken heeft ook Maaike goed geslapen. ’s Avonds kunnen we hier binnen zitten, uit de wind. Maar als we naar de tent gaan, blijkt er ijs op de tent te zitten.
's Morgens brengen we eerst de geleende deken terug. Daarna rijden we naar Steenwijk. Steenwijk zelf is niet zo moeilijk, maar het vinden van de Bever blijkt nog een hele toer. Alle C1000 supermarkten staan wel op de OpenFietsMap , maar de buitensportwinkels (nog) niet.
Met een warme slaapzak en nog wat andere benodigdheden rijden we weer terug. In het centrum van Steenwijk doen we boodschappen: eerst bij de Aldi, daarna bij een echte bakker (Blokzijler brokken zijn het waard om voor om te fietsen, een kruising tussen boterkoek en speculaas).
Ik moet mijn nieuwe remmen nog “inremmen”. Een mooi recht fietspad is daar prima geschikt voor.
’s Avonds weer binnen, en op de kaart zoeken we de route voor de volgende dag uit. Ook maken we een planning tot aan het paastreffen.
Route is 29.1 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Vandaag nog steeds op de GPS, vanavond op de Kolderkamp, om naar Nazca te gaan. We rijden mooi over de Veluwe, met een paar stukjes verkeerd rijden. Gelukkig komt dit omdat er een mooi nieuw fietspad is aangelegd, dat maakt het al minder erg.
Bij Hattemerbroek zijn we vrij plotseling van de Veluwe af. Ik word even treurig van de hoeveelheid autosnelwegen, maar al gauw zitten we bij de IJssel, ver van de autowegen. In Zalk lunchen we bij het kerkje. Een paartje kauwtjes is hier bezig een oud nest te plunderen om zelf een nieuw nest te bouwen. We krijgen met enige regelmaat een tak (bijna) op ons kop. Het weer is schitterend.
na de lunch steken we de IJssel over met het Zalkerveer. Het is een klein veer, met een geestig kaartje. De overtocht zelf duurt minder lang dan het wachten op het veer.
Met een paar haakse bochten rijden we nu naar Genemuiden. Daar loopt het fietspad om de stad heen, alsof het een oude stadsmuur is. Helaas lijkt de kwaliteit van het fietspad die indruk te moeten versterken. Met een tweede pontje steken we het Zwarte Water over.
Via Zwartsluis komen we bij Belt-Schutsloot. Hier loopt een prima weg doorheen, maar we nemen de meer interessante route. Dat wil zeggen een smal fietspad, met veel nog veel smallere bruggetjes. En veel ook. Het is niet goed te zien, maar het zijn er tussen de 10 en 20. Bij het laatste bruggetje (met bocht) kom ik stil te staan. Achter mij verliest Maaike haar evenwicht en valt om. Een oudere heer meldt vriendelijk dat “de ruiter van haar paard is gevallen”.
Hierna nog een mooi stukje omgeving Giethoorn. In Kolderveen eerst even naar de supermarkt. Op de camping zijn we de enige gasten.
’s Nachts is het frisjes. Ik heb er niet veel last van, maar Maaike heeft geen winterslaapzak meegenomen. Op dag 3 gaan we naar Nazca (geen GPS track). De fiets van Maaike wordt vertroeteld, en knapt flink op (met een flink aantal nieuwe onderdelen: balhoofd, ketting, remblokjes, achterwiel, …). Ik maak een proefrit en bestel een Gaucho. In voorbereiding krijgt mijn fiets andere schijfremmen (Avid BB7), dan hoef ik maar één type remblokjes op voorraad te houden.
Aan het eind van de dag krijgen we een extra deken mee van Monique. Op dag 4 kunnen we dan naar de Bever in Steenwijk om een andere slaapzak te halen.
Route is 92.9 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Maaike en ik hebben al veel eerder afgesproken om in de twee weken voor het paastreffen op vakantie te gaan. Ons ‘excuus’ is een bezoek aan Nazca in Nijeveen. Ik wil een hoge fiets voor vakanties, Maaike wil haar pioneer laten nakijken. Bij het afspreken wisten we nog niet wat voor weer het zou worden.
We hebben de afstand tot Nijeveen grofweg in twee delen gesplitst, en vervolgens een mooi natuurkampeerterrein daarbij gezocht. Het doel voor de eerste dag is daarmee Drie geworden, met een camping het in mooie Speuldersbos.
Maar daar zijn we nog niet. Ik heb een interessante route verzonnen. De eerste twee dagen van de vakantie hebben een bestemming, en staan daarom in de GPS. Via een toeristische route – langs de Lek, via een theetuin met erg lekkere appeltaart, over de heuvelrug tussen Doorn en Driebergen (mul zand, toch maar niet), en dan via de piramide richting Den Treek. Er zijn kortere wegen om daar te komen, maar het fietst lekker. Uiteindelijk tussen Leusden en Amersfoort door gefietst, richting Hoevelaken. Bij Nijkerkerveen mijn voorband gerepareerd, lek nooit gevonden. Daar ook een stuk “halfverharde weg” aangetroffen. Daar is slechts met veel moeite en met dikke banden op te fietsen.
De route loopt vakkundig langs alle dorpjes. Als we bijna in Drie zijn, besluiten we om alsnog via Putten te rijden om inkopen te doen. Als we Putten in rijden komen we Marloes tegen in haar witte Mango, even zwaaien, meer is het niet. Bij de supermarkt laat ik de route uitrekenen door de GPS (met OpenfFietsMap ). De route is kaarsrecht, maar niet overal even goed begaanbaar.
De camping is erg fraai, een roodborstje zorgt voor een mooi concert.
Route is 88.2 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Even heen en weer naar de Bever in Houten. Parkeerplaats op het dak (volgende keer wel terug naar het laatste verzet). Schoenen, bordje, bestek.
Klaar voor de vakantie
Route is 25.1 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Vers terug van een conferentie in Wenen , mag ik lekker de inspanning eruit fietsen met de Openbollentocht. Ik had haast gemist dat die vandaag al was. Nu is de tocht door omstandigheden wel eens na de bollenbloei geweest, maar de bloemen in mijn eigen tuin had toch al een hint kunnen zijn.
Naar de start is het 60 km. Met de Quest is dat zo gedaan, maar met de OpenBollenTocht hoor je ‘open’ te rijden. Dus weer eens op m’n Nazca, kan ik meteen weer even wennen voor komende tochten. De start is om elf uur, ik mik op drie uur fietsen (20 gemiddeld), dus om acht uur vertrekken. Dat wordt wat later, en met een paar oponthoudjes onderweg kom ik “just in time” aan. Daar zie ik dat een aantal nog “in de knop” rijden – er zijn er zes met een velomobiel (en voor de volledigheid: een roets, een lepeltje-lepeltje tandem en een RAR-tandem). Aangevuld met een gevarieerde collectie open tweewielers.
‘Reisleider’ Roel heeft een mooie tocht uitgezet. Zijn vriendin rijdt op zijn Hurricane, hij mag zelf op een geleende Optima (?), een oud model, waarop het nogal eng wegrijden is. Volgend jaar voor allebei maar een Hurricane…
Onderweg is het druk, mooi weer, en tochten met klassieke auto’s, oude legervoertuigen, twee motortoertochten, en een ligfietstoertocht. En dat alles komt samen bij de Keukenhof. Bij de laatste attractie ontstond zo ongeveer het effect van een sluis op het water: zet een stoeltje neer, en je hebt entertainment voor de hele dag.
Daarna volgde het haast traditionele rondje langs Zandvoort en “de Lachende Zeerover” (goede pannenkoek met geitenkaas). Daarna het al even traditionele stuk door de duinen, wel erg druk dit jaar. Daarna weer terug naar het startpunt, nog even wat drinken en afscheid nemen. Ik ga via Leiden, nog even wat eten bij Maaike. Na het eten wordt het gauw fris, en ik heb niet veel bij me. Lekker doorrijden maar om warm te blijven. Voor de volgende keer wel een route in m’n GPS, Alphen aan den Rijn moet handiger te passeren zijn.
Route is 180.2 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Bij de opening van de fietsrouteplanner Zuid-Holland zijn enkele nuttige contacten gelegd. Zo heeft Kees (nee, een andere) contact gezocht met Dick de Korte van het stadsgewest Haaglanden over de verbinding tussen het Westland en Den Haag - Leiden.
Kees had Kees (ja, nu wel die ene) gevraagd om bij een vervolgoverleg aanwezig te zijn. Omdat Kees vandaag niet kan, ben ik hierbij aanwezig. En uiteraard op de fiets.
Bij Vlist staat aan de rustige kant een wagen aan de elektriciteit te werken. Daar kan ik echt niet langs, en ik draai maar om. Aan de andere kant van de Vlist rijden veel meer auto's, en is het wegdek stukken beroerder. Het is even niet anders. In Gouda is het vrij druk, en waag ik me niet tussen de auto’s. De fietspaden kunnen hier best een opknapbeurt gebruiken, de tegels zijn ver voorbij hun uiterste houdbaarheidsdatum. Bij Zoetermeer wordt nog steeds aan de geluidsschermen gewerkt, en mogen fietsers nog steeds even kronkelen.
Deze keer is het overleg een stuk dichter bij het Binnenhof. Lang leve de fietsrouteplanner voor het leveren van een directe route over het station Den Haag Centraal. De trams rijden hier op hoogte. In allerlei opzichten is het hier vol.
Ik ben ruim op tijd, en mag de fiets in de garage zetten. Even opfrissen (volgende keer vooraf vragen of ik mag douchen, dat schijnt te kunnen), en dan ben ik nog steeds ruim op tijd. Ik eet mijn brood terwijl ik een krant lees.
Kees heeft stevige pech met zijn fiets en arriveert later. Hij heeft een route grondig verkend en met foto’s gedocumenteerd. Met kaartmateriaal proberen we de grote lijnen in de gaten te houden, Dick en Wouter van het Stadsgewest nemen de foto's over om alle knelpunten op een veelbelovende route van het Westland (Naaldwijk) naar Leiden goed in beeld te krijgen. De meeste kenlpunten zijn al bekend, het is prettig praten met mensen die nieuwe fietsinfrastructuur ook aangelegd krijgen.
Ook hebben we het over terminologie. Op verschillende niveau’s wil je verschillende zaken communiceren. Bij een bestuurslaag is het idee van “groot” niet heel erg: F-wegen, fietssnelwegen, snelfietsroutes, snelle fiets routes. Maar als een bewoner daarbij een visioen krijgt van een vierbaans fietssnelweg met honderden fietsers in de file voor z’n neus, dan weet je ook zeker dat er bezwaar wordt gemaakt. Waar wel behoefte aan is, is een duidelijke terminologie. Voor de lange-afstands recreatieve routes is “LF” nu goed ingeburgerd. Wellicht dat “SF”, “RF”, “DF” (voor snel-, rechtstreeks-, of doorfiets-route) een mogelijkheid is. Wie het weet mag zich melden.
Na een prettig gesprek gaat Kees zijn fiets ophalen (met de auto, zijn achteras is geheel kapot). Ik kleed me op, en stap weer in de fiets. Het is even zoeken hoe de garagedeur open moet. Op dezelfde garage komt ook een restaurant uit. Die hebben blijkbaar vaker met het bijltje gehakt, en even later komt er iemand met een grote roesvrijstalen bak. Vlak voor mijn fiets laat hij die op de grond vallen. Dat is genoeg om de deur te openen.
De oprit van het Bernhard viaduct is voor een Quest wat krap aangelegd. Verder verloopt de terugweg vrijwel zonder problemen. Dat wil zeggen, op ruim drie kilometer voor huis krijg ik een lekke band, een klassieke glassplinter. Het is inmiddels na zevenen, en ik heb behoefte aan eten. De band is vlot genoeg vervangen, en ook haal ik het glas uit de band.
Naschrift: ’s Avonds rond een uur of 10 zit ik achter mijn computer. Het is lekker weer, de ramen staan nog op een kier. Ineens hoor ik een luide knal, de hond van de buren slaat aan. Ik kijk nog naar buiten, maar zie geen rookwolken. De volgende ochtend tref ik dit aan bij mijn fiets:
Blijkbaar toch niet goed omgelegd, ik ben erg blij dat dit niet tijdens het rijden is gebeurd. De binnenband is verdwenen, of in elk geval opengescheurd over 1/3 van de lengte. De buitenband is over de velgrand geforceerd, en daarmee ook afgeschreven. De ring van het wieldoekje is nog heel, het touwtje is gebroken, en het doekje lijkt wat opgerekt.
Een klapband is wel een probaat middel om alle modder uit je wielkast te halen:
Route is 124.1 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Vanmiddag na het werk nog even een flesje wegbrengen – Bas heeft me geholpen met de foto's voor de Quest en had nog wat tegoed.
Snel weer verder, na het vruchtbare overleg van afgelopen vrijdag heb ik mijn fleece laten liggen.
Drempels bij Laan van Engelswier zijn niet Quest-vriendelijk. Lijken –zoals te verwachten– ook niet te helpen tegen hard rijdende brommers.
Verschillende afslagen in de stad zijn te of veel te krap. Met beter plannen van de route is veel te omzeilen, maar hoe krijg je dat in de planner? Een aantal van die punten kunnen ook weer relevant zijn voor enkelzijdige ongevallen .
Route is 42.6 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Even naar Peter voor overleg over de onderlinge rolverdeling binnen en rondom de infrastructuurcommissie van de NVHPV. Bestemming bij benadering.
Heen: erg hinderlijk paaltje bij de Hommelbrug.
Terug: onoverzichtelijke kruising bij de Hommelbrug, gelukkig erg rustig.
Route is 26.5 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Een overzicht van de ALV zelf is op ligfiets.net te vinden. Ik vond de commissie-presentaties erg nuttig, goed idee om dat met posters te doen. Wel blaren op mijn tong, maar ook die gaan over.
Terug een stukje met Bastiaan meegereden, het ging niet veel langzamer dan heen. Wel met beter licht, en minder voetgangers.
Route is 16.3 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Na de fotobewerking kleed ik me om, pak m’n spullen, en race naar Woerden voor de ALV. De avond ervoor is altijd gezellig.
Naar Woerden is een heel kort stukje, en de route nodigt uit tot stevig doorrijden. Langs de N204 kijken verschillende automobilisten hoe hard ik rijd (45+). Voorbij Montfoort is de straatverlichting uitgevallen. Een uitstekend moment voor een avond-wandeling in donkere kleding. Net als ik licht verblind wordt door een tegenligger (een fiets). Gelukkig zie ik een lichte schoen staan, en kan ik er nog net omheen sturen. Het zal een paar centimeter gescheeld hebben. Behalve dat een afslag van de Fietsrouteplanner nauwelijks te zien is (en ik dus de volgende oversteen van het water neem), verloopt de rit zonder noemenswaardige incidenten.
In de scoutingboerderij staat het eten klaar, en na ee ndoucht stop ik me lekker vol. De ananas die ik als toetje heb meegenomen verdwijnt snel.
Route is 16.3 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Mijn Quest is nog wit. Spierwit. Dat moet veranderen. Joop (mijn vader) is al een tijd bezig met het uitwerken van wat ideeën. Ik heb hem geholpen met het maken van foto’s. Daar heeft Joop vervolgens collage’s van gemaakt. Die collage’s heb ik weer gefotografeerd. Die foto’s moeten nu bewerkt worden. De achtergrond moet echt wit worden, en nog wat bewerkingen. Ik kwam daar zelf niet uit. Ik heb Bas gevraagd om me te helpen.
Ik heb de GPS alleen bij me om meteen goed te rijden (op mijn stadsbrikje). Niet veel bijzonders, wel lekker weer. Als ik de brug af rijdt de Balijelaan in, komt een ouder stel me tegemoed, tegen het verkeer in. Ik schud mijn hoofd, en krijg te horen: “Oh, mag dat niet?”, gevolgd door (volgens mij) stoppen en omdraaien. Ik wist niet dat ik het in me had.
De werkruimte van Bas is snel gevonden, Bas zelf is er nog niet. Geen probleem, het is mooi weer, ik kan lekker in het zonnetje wachten. Het bewerken van de foto's blijkt veel meer tijd te kosten dan vooraf was ingeschat. Dat wordt nog een mooi cadeau voor Bas…
Route is 4.2 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Liever Liggend uit Gouda viert vandaag dat ze weer fietsen. Het is schitterend weer, veel beter dan vorige week. Toch rij ik met de Quest, dat is wel zo snel voor heen- en terugreis. Heen heb ik een windje in de rug, en denk ik er op tijd aan om ook het grote blad te gebruiken. Het gaat al een hele tijd tussen de 40 en 50, en met het grote blad ook 50+. In Haastrecht kies ik voor de nord-oever van de IJssel. Dat blijkt een goede keuze: aan de zuidkant zie ik een Carnavalsoptocht passeren. In 45 minuten sta ik op de Markt in Gouda (interessante route uit de Fietsrouteplanner, de Patersteeg is wel erg smal, maar het blijkt ook een heel snel doorsteekje).
Eve na 12 uur vertrekken we (1 Roets, 1 M5 shockproof, 1 Fujin, 1 Hurricane, 2 Carbon Questen, 1 gewone Quest). We rijden soepel door Gouda, Bij de oprit naar de Coenecoopbrug stapt Jan af om te plassen. Dit veroorzaakt wat verwarring omdat hij daarna de trap naar boven neemt, maar uiteindelijk kunnen we verder. Na een rustige rit stoppen we bij een plas ten noorden van Zoetermeer. We zijn dan al de HSL gepasseerd (vreemd, dat de lijn wordt aangeduid met 'hoge snelheid'. Volgens mij komen die rails geen meter van kun plaats…).
Na de pauze gaan we verder door het groene hart, richting Leiden en Alphen. Ik raak steeds verder van huis. Te nzuiden van de N11 liggen een paar hele mooie paden, al slingeren ze wel erg. Uiteindelijk via Boskoop weer naar Gouda. Ik ga nog even bij Ruud en Petra langs, wat drinken en even plassen. En ook even kijken hoe ik nu makkelijk aan de andere kant van Gouda kom. Dat lukt, en daar neem ik weer dezelfde route terug.
Onderweg kom ik nog enkele Carnaval-vierders tegen. Ik hoop maar dat ze netjes afgesproken hebben wie de Bob is…
Route is 110.5 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Vandaag is het symposium “De snelle fietsroute als vitale mobiliteitsschakel” in Hotel “Bel Air” in Den Haag. Heel “Belle” kan ik de “Air” in Den Haag niet vinden, maar naar zo’n bijeenkomst moet je op de fiets. Het is een uitgelezen mogelijkheid om onze visie over intercityfietsers voor het voetlicht te brengen.
Ik moet zelf nog even zoeken naar een goede route naar Gouda, het zou zomaar kunnen dat ik die route nog vaak moet fietsen. Kees heeft een snelle route van Gouda naar Den Haag. Dit is één van de snelle fietsroutes (Den Haag, Zoetermeer, Gouda). Helaas staat er nog een bordje met een omleiding (ach, het was een mooie slinger langs een oude molengang). Ook in Zoetermeer mag ik meer zien dan bedoeld: er wordt gewerkt aan de geluidsschermen.
Den Haag zelf is niet prettig om in te fietsen. De route stuurde me een eenrichtingsverkeer-straat in, uiteraard de verkeerde kant op. Deze weg stond nog op ‘onbekend’ in de fietsrouteplanner, is inmiddels aangepast. Maar ook met een goede route is Den Haag geen pretje, het is volledig op auto’s gericht, eigenlijk heel onnederlands.
Het hotel ligt bij Scheveningen, naast één van de betere wijken in Den Haag, meer de kant van ’s Gravenhage zullen we maar zeggen. Ik ben rijkelijk vroeg, kan nog even het programma doornemen, en rustig babbelen met enkele andere deelnemers.
Het symposium bestaat uit een plenair deel en twee workshops. Hugo van der Steenhoven trapt af, met een nette maar iewat obligate presentatie.
Het echte vuurwerk komt daarna: Stephan Bendiks presenteert “Van A naar F” (volledig Flash). Uiteindelijk zijn door Artgineering vele voorbeelden (van historisch tot futuristische studies) van allerlei infrastructuur op verschillende lengte-schaal bijeen gebracht. Dit zijn niet alleen voorbeelden van fiets -infrastructuur, maar ook voorbeelden uit de wereld van auto-wegen, winkelcentra, en vele andere vrije gedachten. Met deze associaties kan je vervolgens een ontwerp-taal ontwikkelen voor de nieuwe categorie “snelle fietsroute”.
Na een korte pauze waarin we allemaal een krant met uitleg van “Van A naar F” krijgen, krijgt Staatssecretaris Joop Atsma de eerste elektrische Twitterfiets uitgereikt. Na enkele vragen en het intrappen van wat open deuren zonder consequenties fietste Joop naar buiten. Beste uitspraak over de fietstos: “Je moet niet gokken, je moet gewoon fietsen!”.
Iedereen kon twee van de vijf workshops volgen. Ik was ingedeeld bij “De snelfietsroute als onderdeel van een regionaal fietsnetwerk”, met praktijkvoorbeelden uit Stadsregio Rotterdam en Stadsregio Haaglanden. Interessante voorbeelden, en ook een goed voorbeeld hoe actieve, en creatieve mensen op de juiste plaats een groot verschil kunnen maken voor fietsers. Mijn tweede workshop was die van Stephan Bendiks, met een praktijk-illustratie hoe de ideeën-pool op het al eerder genoemde “Van A naar F” gebruikt kan worden.
Het symposium werd afgesloten met een forum-discussie. Hier wisten Kees en Hans goede punten in te brengen, maar door zwak leiden en gebrek aan interactie tussen de deelnemers aan de discussie viel dat onderdeel wat tegen.
Route is 67.2 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
De ‘opening’ van het open-ligfiets seizoen in Rotterdam. Het waait (hard, west) en regent, en na 3400 km in de Quest lig ik weer op mijn Fuego. Dat is wel even wennen. Toch ben ik op het pad door de Nedereindseplas blij dat ik niet met mijn Quest aan de haal ben. De wind zo dwars is geen pretje.
De route zelf is vlot, zeker zo vroeg (9:00) op zondag. Netjes op tijd sta ik op het perron, trein vertrekt wel te laat naar Rotterdam. Geeft niet, ik ben toch te vroeg.
Route is 13.4 km lang.
Wat een constructie bij het Vroesenpark. Niet vreemd dat de fietsrouteplanner je hier overheen stuurt via een voetgangersoversteek, wie verzint zo'n kruising?
Vlak bij het station is het voormalige vrijliggende fietspad afgesloten. Niet heel handig in het donker, gelukkig herken ik de boel op tijd.
Route is 4.2 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Op Valentijnsdag meldde Arne op de U-liggerslijst dat hij een setje banaantassen te koop heeft. Met het oog op de komende vakantie hap ik, een setje medium Radical Design banaantassen komt goed van pas. Ook handig als ik een keer op de open ligger naar het werk wil.
Arne heeft een werkplaats in Houten, dat is het handigst om af te spreken. Houten, dus een route op mijn GPS. Het eerste deel is eenvoudig, hetzelfde als mijn woon-werk. Over de brug draai ik langs het Amsterdam-Rijn kanaal. Ik dacht altijd dat Heemstede ergens anders lag, maar hier is een golf-club. Altijd even uitkijken voor bellende automobilisten in te grote auto’s met haast (de bestuurder, niet de auto). de route volgt een deel van de Appelflappentocht van 2008 . Op het industrieterrein is het nog even zoeken naar de juiste lokatie (lang leve de mobiele telefoon).
Uiteraard kijk je dan ook even rond, zeker bij een bijzonder bedrijf als doctorandus tafel . Erg fraai, mooi hout, mooie producten. Niet het gemakkelijkste moment om een bedrijf te starten. Aan fietsen komt hij niet meer toe, ze staan bovenop de bovenste stelling.
Terug ga ik niet langs dezelfde weg, maar zoek ik mijn eigen weg door Houten (altijd link). Over het nieuwe fietspad langs het kanaal gaat het lekker (50+). Bij het begin van het korte stukje klinkers is er een paaltje uit de grond getrokken. Dit laat een gat achter. Ik kom er zonder kleerscheuren langs, maar heb het wel even gemeld op het meldpunt van de Fietsersbond .
Route is 32.5 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Het eerste ritje van de U-Liggers in 2011, de onofficiële nieuwjaarsreceptie van 2011, en we bestaan nog.
Het is een wat exotisch rondje: Eerst van IJsselstein naar de Dom, en inderdaad even uitzoeken hoe je dan handig doet. Dit gaat, maar de afslag naar de Jutphaselaan is niet heel handig – daar sta je erg lang vooral stil.
Bij de Dom is Theo net klaar met luiden, en verschijnt ook Victor. Victor is op zijn Hurricane. In een wind-mijdende actie kiezen we voor de bossen voorbij Zeist. Bij de Ericaweg slaan we af. Hier blijkt een heel nieuw fietspad richting Soesterberg te lopen. Helaas is het nog niet af, zoals bleek nadat we het eerste mooie deel hadden verkend. De A28 over, en tot mijn verbazing komen weop een gloednieuwe asfaltweg. Hier lag altijd een zandpad (wat ook beter paste bij de wildoversteek). Drie wielrenners staan gezamelijk een lekke band op te lossen. We bieden ze het gebruik van één van onze pompen aan en maken een praatje, om verder te rijden naar de Piramide voor choco en appeltaart. We rijden verder, om even een leuke afdaling mee te nemen. Ik kom, zonder al te veel bij te trappen tot 69 km/uur. Theo rijd voor me, en hij komt met flink bijtrappen tot dezelfde snelheid: het verschil tussen Kojak en Marathon Plus. Ik sta nog net op tijd voor het stoplicht stil, Theo schiet nog net door oranje.
Bij de Treek gaan we weer naar boven. Ook hier een verrassing. Deze weg was eigenlijk alleen leuk naar boven, je komt dan een stuk minder hard over de boomwortels – bij grote snelheid is contact met de weg toch wel prettig. De slagboom onderaan is verdwenen, evenals de vele hobbels: er ligt nu mooi strak asfalt. Nu is de afdaling wel leuk! Maar goed, die kant gaan we niet op.
Na de bult gaan we binnendoor naar Soesterberg. Daar krijg ik een lekke band: dat is ook een verschil tussen Kojak en Marathon Plus. Bij het uitstappen weet ik de schakelaar van mijn richtingaanwijzer (weer) uit elkaar te trekken. Dat merk ik nadat we de band hebben vervangen. Ik ben nu ook het palletje in de schakelaar kwijt, die is niet meer te repareren. Ik kan nu uit eerste hand ervaren waarom Kees me adviseerde richtingaanwijzers er op te zetten. Ik kijk niet bepaald uit naar de ritten op maandag en dinsdag – een nieuwe schakelaar is besteld maar zal er zeker niet voor dinsdag zijn. We gaan over de Soesterberg, mar deze afdaling gaat minder: ik heb mijn gewone bril nog op (en dat gaat niet goed met 50+), en op het verkeerde moment moet ik in de remmen vanwege tegenliggers.
Bij het spoor gaan we richting Pijnenburg, het fietspad tussen het spoor en de vliegbasis is niet Questbaar. Langs de N234 is niet heel leuk, maar wel snel. Bij de Eijckensteinselaan staat een paard met ruiter klaar om de N234 over te steken. Maar een ligfietser en twee Questen is toch echt te veel voor het beest. De ruiter heeft voldoende controle om een echt gevaarlijke situatie te voorkomen.
In Groenekan sta ik weer plat. Het lijkt het velglint te zijn (gat aan de binnekant, vlak bij het ventiel), mar hoewel de spaaknippels wel erg scheef staan, zitten er geen gaten in het lint. Vervangen en er het beste van hopen…
Victor gaat hier weer naar Maarssen (auto), en ik ga met Theo mee voor een kop thee. Theo kijkt even in zijn onderdelenvoorraad om te kijken of er nog een geschikte schakelaar in zit. Helaas, dat valt tegen. We rijden nog even langs bij zijn werk. Onderweg doen een paar snorfietsertjes raar (trapbewegingen naar de fiets van Theo en die van mij, gelukkig niet raak). Met het overige verkeer zijn we er wel heel snel, vooral de laatste oversteek is alleen op zondag op die manier te maken. Hoewel er veel onderdelen zijn op het werk van Theo, zit het juiste schakelaartje er niet bij. Dat wordt morgen spannend, handje uitsteken.
Het laatste stuk heb ik vaker gereden. Bij de Blauwe brug maak ik even een ander lusje, ik heb geen zit om zonder richtingaanwijzers tussen de auto’s te rijden.
Route is 92.2 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
’s Ochtend maak ik foto’s van de collages. Ze moeten flink kleiner afgedrukt worden, warna Joop er een kleurige band van maakt. Dat gaat nog een hele toer worden. Het ontbreken van mijn statief is niet handig. Mogelijk moet ik nog een paar foto’s later overnieuw maken.
Ondertussen moet ik wel weer op tijd thuis zijn, ik krijg nog bezoek. De route bevalt, en mag dus nog een keer. In IJsselstein rijd ik nog even langs de fietsenmaken. De bestelde Kojak vouwbanden zijn binnen. Uiteraard trekt de fiets de nodige aandacht in de winkelstraat.
Route is 51.7 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Na afloop van de bijeenkomst rij ik weer terug. Bilthoven/De Bilt is op dit moment maar beter helemaal te mijden, daarom via de Dolderse- en Amersfoortseweg. Sommige oversteken zijn gemaakt om fietsers te pesten.
De spoorwegovergang bij knooppunt Lunetten werkt niet, dat wil zeggen: zit vast in gesloten toestand. Een paar scholieren vragen naar mijn fiets – wat is het, zit er een motortje in, moet je zelf trappen. Alles op een vriendelijke toon. Uiteindelijk geloof ik dat ze een brommer leuker vonden, maar een betje voorlichting kan geen kwaad. Uiteindelijk komt een bouwvakker helpen met passeren, maar dat blijft onwennig.
Route is 32.3 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Soms is het nuttig om met collega's op een hutje op de hei te gaan zitten, en wat zelfreflectie los te laten op de manier waarop de groep functioneert. Ons hutje staat in een bos, en is niet echt primitief te noemen. Het effect is hetzelfde.
In Bilthoven wordt nog steeds gewerkt aan de riolering. Dat is niet echt een succes (dat is mijn standaard omschrijving als ik uit m’n fiets moet om verder te komen). Ook de Soestdijkseweg (Noord, vooral) is niet voor hethaling vatbaar, daarom terug langs een andere route.
Aan de start gaat het nog bijna mis. Na de lekke band van maandag merk ik nu meteen bij het wegrijden dat ik achter zacht sta. Weer naar de achtertuin, dat stukje gras is toch wel handig. Nu maar eens wat beter kijken. Glas kan zich in die 90 km nog niet door de anti-lek laag gwerket hebben, er is iets anders an de hand. Het is een klassieker: het velglint ligt scheef. Goed, inmiddels ligt de PM er weer op, de Kojak hangt in de schuur, en het gat in de binnenband is nog niet gevonden.
Door de vertraging kom ik wel erg tussen de scholieren uit. Gewoon rustig verder rijden. Douchen mag ik bij goede gratie in het zwembad. Ach, het werkt, en m’n collega's klagen niet.
Route is 28.8 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Het schema vanochtend is strak: Jos gaat als eerste weg naar Velomobiel.nl, ik vertrek kort daarna. Om tien voor half zit ik in mijn fiets. Dit keer geen paarden, wel een miezerbuitje. Bril poetsen dus.
Aan het eind van de Wakkerendijk ga ik niet richting Baarn (te veel oversteken, nu te druk), maar kies ik de Zandheuvelweg. Vlak daarvoor is een vrachtwagen bezig met het aankoppelen van een container. Sterke koplampen, regen op je brik, en nauwelijks een meter over is niet een ideale combinatie. Doorduwen als een SUV is ook niet aardig. Ik zag de andere fietser echt niet aankomen. Gelukkig zijn de snelheden laag, en gaat alles goed.
Stoplichten passeren, en dan richting de golfbaan. Dit pad is bijna een schelpenpad. Dat rijdt nog best zwaar, maar ik hou het tempo er in.
In Hollandse Rading kom ik langs de school als net de schoolbel gaat (8:30). Even uitkijken, maar alles gaat goed. Het pad naar Maartensdijk is daarna even goed knallen. Door Maartensdijk gaat ook vlot, en het pad naar Nieuwe-Wetering is ook prima. Het bospaadje naar Groenekan kan een opknapbeurt gebruiken, maar fietst ook nog heel behoorlijk.Het lijkt handig om een volgende keer langs de voorkant van Voordaan te rijden. Zo vroeg zijn er toch geen auto's, en het wegdek is waarschijnlijk beter. De Groenekanseweg is makkelijk, en ik rij hier nu voor het eerst over de middenweg. Dat schiet op, en het wegdek is ook een stuk beter.
Op Weltevreden in De Bilt laat ik het fietspad ook voor wat het is. Scheelt en hoop slingers, en schiet ook goed op. Inmiddels zijn de scholen begonnen, en staan twee moeders midden op het fietspad te ouwehoeren. Ze zijn verbaasd dat ik er langs wil, domme doedels.
In het tunneltje hoor ik een vreemd geluid, waarschijnlijk mijn achterband. Het stuurgedrag laat daar geen twijfel over bestaan: mijn eerste lek achter. Het gaat niet snel, en dus kan ik nog doorrijden tot het KNMI. Om twee voor negen stop ik bij het KNMI. Nog even douchen, en ik ben ruim op tijd voor mijn afspraak. Bandje plakken doe ik in de pauze.
Route is 46.6 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
De tocht was uitgezet door Anton en Wilfred , en was een mooie tocht door het noord-Groningse land. Plat maar wel gevarieerd, af en toe een oude zeedijk of een stroompje. Anders dan het west-Nederlandse polderlandschap is dit landschap gegroeid. Dat maakt het interessant. Veel grote en imposante boerderijen herinneren aan betere tijden in de landbouw. Gasinstallaties herinneren aan de nieuwe rijkdom van Nederland.
Bij Koosterburen zijn we welkom bij Eric. Zeer gastvrij, goed eten. Prima verzorgd (en dat alles zonder te betalen, ik schaam me er haast voor).
Anton heeft vele mooie weggetjes en fietspaden door de akkers gevonden. Het is niet warm en veel andere fietsers komen we dan ook niet tegen. Wel zaten er enkele hindernissen in het parkoers: een steil bruggetje na een haakse bocht, twee klaphekjes (bij de eerste houdt een voorbijganger heel vriendelijk het hekje open), een een flink aantal smalle paadjes waarbij (zeker met een Quest) je heel zorgvuldig moet rijden om op het juiste pad te blijven.
Mooie tocht, leuke mensen, volgend jaar weer?
Aan het eind van de middag zetten we de Questen en de Strada op auto en aanhanger, en rijdt eerst Jos, en daarna Hankie naar Almere. ’s avonds pizza en snel slapen. Morgen vroeg op, om 9:30 heb ik een afspraak op m’n werk.
Route is 63.4 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
’s Ochtends ga ik met Jos mee naar Velomobiel.nl voor de 2000 km beurt. Ja, dat is al bijna zo ver. Het lijkt gisteren dat ik de fiets ophaalde. We beginnen rustig (30), en als ik warm ben stel ik voor om iets harder te rijden. Met een beschaafd maar lekker tempo komen we al snel in Lelystad. Vlak voor Lelystad vraagt Jos of ik bezwaar heb tegen “illegaal” rijden. Gezamelijk negeren we een bord c14 (of was het c15?), en vermijden zo een hoop kronkels. Op naar Dronten.
Bij Velomobiel.nl helpt Guus me met mijn fiets. Ik heb vooraf een lijstje gemaakt (banden, stoel-afstelling, remmen, knarsende veerpoot, en algehele controle). Hij werkt snel en netjes, en al gauw kan ik uitproberen of de nieuwe stand van zitje en pedalen in orde is. Na een kort ritje en een kop thee kan ik de slaapspullen weer inladen, en verder naar Noordhorn.
Route is 32.6 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Nog niets bijzonders op deze dag: gewoon naar mijn werk. Wel zit de fiets wat voller dan normaal. Het is mistig, dus een rustig ritje, en continu bezig met het schoonvegen van mijn bril.
Route is 19.4 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Vicotr heeft een tijdje geleden mijn wieldoekjes meegenomen. In de sneeuw had ik er toch niets aan. Victor bood aan om er reflectie-strookjes op aan te brengen. Inmiddels zijn ze klaar, en ga ik naar Loenen om ze op te halen. Mooi excuus om langs het Amsterdam-Rijn Kanaal te sjeezen. Het is mooi weer, en Victor komt naar Maarssen om ook een stukje mee te rijden.
Voor de haven van Utrecht (waar je dus even niet langs het kanaal kunt rijden) schiet het al aardig op. Het is januari, en dus nog rustig. Op m'n middenblad rij ik 48 km/uur. Als je dan af moet remmen voor medeweggebruikers, en je rijd daarna 25-30 km/uur, dan voelt dat ineens als langzaam. Toch even opletten bij de paar bochtjes.
Op zondag is het industrieterrein uitgestorven. Het fietspad is het niet heel best, en de stoplichten zijn afgesteld voor de doordeweekse bedrijvigheid (met andere woorden: als fietser sta je echt wortel te schieten), maar al snel zit je weer bij het kanaal. Ik dacht dat ik te laat vertrokken was, maar aan he begin van de afgesproken periode sta ik onder dr brug bij Maarssen. Even later komt victor aangereden.
Op de fietssnelweg is het even kijken hoe hard het wil (wind mee). Dat wil prima! al snel zitten we tegen de 50, en dat vind ik best hard (helemaal op een open ligfiets, ook al is het een M5 lowracer). Maar waar ik best door kan kachelen, zijn het voor Victor meer tussensprintjes. Bovendien wordt er hier gevist, en dat is altijd uitkijken geblazen. Met een rustige 35 km/uur rijden we verder. Bij het viaduct van Breukelen moeten we iets omhoog. Ik besluit dat dat gemakkelijker gaat met een aanloopje. Daarna nog wat slingerwerk waar de tweewieler toch echt in het voordeel is, en ik mag vervolgens achter Victor aan jakkeren. Even een sprintje. Tot de veerpont houden we ons in. Daarna zet Victor aan en komt tot 54, ik kom dan tot 51. Pas vlak voor de brug met slinger in het fietspad denk ik er aan dat ik nog een blad met 53 tanden voorin heb liggen. Dat geeft nog net dat beetje extra. Na het bruggetje doe ik het nog een keer, en kom tot 57 km/uur. Jammer dat het fietspad dan al weer op is.
De bocht naar Loenen gaat vrij gemakkelijk, deze bocht is voldoende ruim. Bij Victor maken we nog een paar kleinigheden: op een verband-tasje komt een strook klittenband, om hem bovenin de smurfenmuts te plakken. Ik hoop hem nooit nodig te hebben, maar als ik met de Quest ben, dan weet je het nu: achter mijn hoofd zit de verbandrommel. Uiteraard monteren we de wieldoekjes weer. Op mijn verzoek heeft Victor er ook muisjes op gemaakt. Die kunnen mooi bij het ventiel, en dat geeft meteen een idee van een hamsterrad. Door menskracht aangedreven? Welnee, door muisjes…
Ook monteren we een koord aan de klittenbandjes van het schuimdeksel. Hiermee kan ik het deksel in één beweging lostrekken. Later maak ik met stukjes schoenveter nog een paar extra lusjes op het schuimdeksel om het koord omhoog te houden. Verder lijkt het goed te werken.
We gaan nog even langs de supermarkt om eten te halen. Spinazie, met tomaten en feta. Voor mezelf zijn de verpakkingen verse spinazie echt te groot, mooi excuus om dat toch weer eens te eten.
Na het eten ga ik naar huis. Waar op de heenweg de bocht bij de N201 van het kanaal nog goed ging, is de bocht de andere kant op onmogelijk. Uitstappen en de fiets omzetten. De wind lijkt inmiddels wat vlageriger geworden, het stuurt in elk geval een beetje onrustig. Met zoveel water naast me vind ik 40 km/uur al erg mooi. Op de Otto Hahnweg zijn de batterijen van de GPS leeg, even vervangen dus. Ik moet toch mijn dashbordkastje eens opruimen. Op de Elektronweg maak ik een sanitaire stop. Bij het instappen blijf ik met mijn broek achter het schakelaartje voor de richtingaanwijzer hangen. Bij de volgende bocht doet dat knopje dus niets meer. Met enig gepiel en hulp van mijn €5-nep-leatherman weet ik de schakelaar weer in elkaar te zetten. Priegelonderdelen, al lang blij dat alles compleet is.
Bij het begin van de Utrechtsestraatweg pak ik de busbaan: beter asfalt. Bij het Ziekenhuis zijn ze nu blijkbaar bezig met de laatste fase van het nieuwe fietspad, of eigenlijk: de laatste restjes van het oude fietspad. Een heel vervelende maar korte omleiding. Zolang he maar niet permanent is… Verder geen noemenswaardige gebeurtenissen meer.
Route is 68.5 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
Dit is de ochtendrit van 7 januari 2011. Voor de heenweg is dit mijn voorkeursroute. Afwijkingen van deze route beschrijf ik bij de andere kant. Route is druk met scholieren. Bij voorkeur vertrekken vóór 7:30. Analyse met snelheden en tijd volgen nog.
Route is 19.4 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]
De beste wensen voor 2011.
Na een lekker ontbijt moeten Theo, Liesbeth en Anna luiden. Ik begin met het opmeten van het het instaprandje, om een rand over de schuimkraag aan te brengen (helpt om de schuimkraag bij wind op de fiets te houden). Ook zetten we het klittenbandje van de binnenverlichting vast (föhn, dubbelzijdig plakband).
Bij het wegrijden controleer ik de balans van de remmen. Dat lijkt nu in orde, en ik ga op weg. Bij hogere snelheid zijn de remmen toch niet helemaal goed gebalanceerd. Morgen toch nog even mee stoeien.
Na middernacht viel me al op dat er veel glas in de stad lag, maar nu merk ik ook de gevolgen: de eerste rit geeft meteen een lekke band (rechtsvoor). Aan de kleur van het glas te zien een wijnfles.
Langs het kanaal gaat weer lekker soepel, na die ene lekke band geen pech meer gehad.
In Nieuwegein haal ik een brommer in. Helaas kan ik het stinkding niet voorblijven. Volgens mij zit er een fundamentele ontwerpfout in brommers en snorfietsen. De uitlaat zou voor de neus van de berijder uit moeten komen.
Route is 18.3 km lang.
[ google maps ] [ google earth ] [ gpx ] [ permalink ]